![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1c/Tooth_Section_numbered-2.svg/langpl-640px-Tooth_Section_numbered-2.svg.png&w=640&q=50)
Miazga zęba
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Miazga zęba (łac. pulpa dentis) – tkanka wypełniająca jamę zęba (komorę, kanały oraz kanały boczne i komorowo-ozębnowe). Jest to bogato unerwiona i unaczyniona, dojrzała tkanka łączna typu embrionalnego, podobna do tej występującej w pępowinie[1]. Niektórzy autorzy klasyfikują ją jako tkankę łączną galaretowatą niedojrzałą[2]. Przez otwór anatomiczny, kanały boczne i komorowo-ozębnowe łączy się z przyzębiem[2].
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1c/Tooth_Section_numbered-2.svg/320px-Tooth_Section_numbered-2.svg.png)
Wraz z zębiną stanowi jedność strukturalno-funkcjonalną, czyli endodontium.
W zależności od położenia wyróżnia się[3]:
- Miazgę koronową (pulpa coronalis) – wypełnia komorę (cavum dentis)
- Miazgę korzeniową (pulpa radicularis) – wypełnia kanał korzenia (canalis radicis dentis)
Miazga zębowa toleruje temperaturę w zakresie 25–42 °C[2].