Mięguszowiecki Filar
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Mięguszowiecki Filar, w slangu taterników zwany Filarem Mięgusza – wypukła formacja skalna opadająca ze wschodniego wierzchołka Mięguszowieckiego Szczytu w kierunku północno-wschodnim w polskich Tatrach Wysokich. Ma wysokość około 880 m i składa się z trzech części o odmiennej budowie. Najniższa część to ściana o wysokości około 200 m, w slangu taterników zwana Czołówką MSW. Najdłuższa część środkowa to postrzępiona grań z wieloma turniami, turniczkami i siodełkami. Część górna o wysokości około 200 m to typowy filar oddzielający dwie ściany Mięguszowieckiego Szczytu; wschodnią i południową[1].
W Mięguszowieckim Filarze w kolejności od dołu do góry wyróżnia się następujące obiekty[1][2]:
- Czołówka MSW
- Lustro nad Czołówką,
- Niżnia Turnia nad Maszynką (ok.1820 m),
- Siodełko nad Czołówką (ok. 1820 m),
- Pośrednia Turnia nad Maszynką (ok. 1915 m),
- Przełączka nad Maszynką (ok.1910 m),
- Wyżnia Turnia nad Maszynką ((ok. 1960 m),
- Bańdziochowe Siodełko (ok. 1960 m),
- Bańdziochowy Grzebyk,
- Bańdziochowa Szpara (ok. 2100 m),
- Bańdziochowa Strażnica (ok.2150 m),
- Czerwone Siodełko (ok. 2250 m),
- Białe Siodełko (ok.2250 m),
- Wyżnie Siodełko (ok. 2370 m)[1].
Północno-wschodnim filarem wiedzie droga wspinaczkowa o tej samej nazwie. Wejście na nią znajduje się kilkanaście metrów na prawo od wylotu Maszynki do Mięsa. Droga ma deniwelację około 880 m, jej przejście latem przy dobrych warunkach zajmuje 6 godz., a trudności wyceniono na V w skali tatrzańskiej[1]. Z obydwu stron filara dołącza do niej kilka dróg wspinaczkowych. Można się nimi wycofać, np. przy zmianie pogody[1].