Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Metro w Ałmaty – system metra w Ałmaty, będący jedynym systemem kolei podziemnej w Kazachstanie. Został on uruchomiony w 2011 i składa się z jednej linii o długości 10,3 km, na której zlokalizowanych jest 9 stacji pasażerskich. Ponadto w systemie pracuje jedna stacja techniczna.
metro | |
Państwo | |
---|---|
Lokalizacja | |
Operator |
„Metropoliten” КМК[1] |
Liczba linii |
1 |
Lata funkcjonowania |
od 2011 |
Dzienna liczba pasażerów |
80 tys. (2022) |
Roczna liczba pasażerów |
16,3 mln. (2019)[2] |
Infrastruktura | |
Schemat (2019) | |
Długość sieci |
10,3 km |
Rozstaw szyn | |
Liczba stacji |
9 pasażerskich |
Tabor | |
Liczba pojazdów |
7 pociągów 4-wagonowych |
Strona internetowa |
W 1978 został opracowany plan rozwoju miasta Ałma-Ata, który obejmował budowę metra. W czerwcu 1981 plan ten został zatwierdzony przez władze Kazachskiej SRR[3] i w 1984 rozpoczęto prace przygotowawcze[4]. W 1988 instytuty Mietrogiprotrans z Moskwy i Lenmietrogiprotrans z Leningradu opracowały projekt zakładający budowę jednej linii o długości 7,5 km z 8 stacjami[3]. 7 września 1988 powstał pierwszy wykop[4], jednak rozpad ZSRR w 1991[3] i uzyskanie niepodległości przez Kazachstan[4] były powodem wstrzymania finansowania inwestycji przez Moskwę. Nowe państwo było pogrążone w kryzysie ekonomicznym, dlatego budowa kolei podziemnej nie została uznana za sprawę priorytetową i wstrzymano ją[3].
W latach 90. XX w. poszukiwano wykonawców linii. Wybierane podmioty wymagały za każdym razem gwarancji rządu na udzielenie kredytu na budowę od władz centralnych, co w połączeniu z dalekowschodnim kryzysem finansowym w 1998 odczuwanym także przez kraje byłego ZSRR, nie skutkowało wznowieniem robót. Po 2000 nastąpiła poprawa sytuacji ekonomicznej Kazachstanu, dzięki której w lutym 2003 prezydent państwa Nursułtan Nazarbajew zatwierdził plan budowy ałmackiego metra zakładający oddanie pierwszego odcinka w 2008[3].
W 2005 wznowiono prace nad pierwszą linią metra w Ałmaty. Jej tunele wykonało tureckie konsorcjum Eko-Uzman z wykorzystaniem tarcz TBM produkcji Herrenknecht z Niemiec. Drążono 200–300 m tunelu miesięcznie, w związku z czym pierwotny termin został przesunięty najpierw na 2009, a następnie na 2011[3], czyli 20. rocznicę uzyskania niepodległości[4]. Ostatecznie pierwszy odcinek pierwszej linii o długości całkowitej 8,56 km i eksploatacyjnej 7,61 km, ale z 7 stacjami, został oddany do użytku 1 grudnia 2011[4]. Wraz z nim uruchomiona została stacja techniczna dzieląca nazwę ze stacją końcową Rajymbek batyr. Uroczystego uruchomienia dokonał prezydent Nazarbajew[3].
W 2011 rozpoczęto rozbudowę pierwszego odcinka. Najpierw wystartowała budowa w priorytetowym kierunku zachodnim obejmująca 2,8-kilometrowy odcinek z 2 stacjami[4], a niewiele potem w kierunku północnym rozpoczęto budowę odcinka o długości 8,62 km z 5 stacjami[3], który ma dotrzeć do stacji kolejowej Ałmaty-1[5].
18 kwietnia 2015 uruchomione zostało przedłużenie w kierunku zachodnim. W uroczystości ponownie brał udział prezydent kraju[5]. W tym samym roku zawieszono w mieście komunikację tramwajową, którą miał zastąpić system metra. Mimo tego planu metro odgrywa niewielką rolę w obsłudze komunikacyjnej miasta ze względu na niewielki zasięg, brak pełnej integracji z innymi środkami transportu, małą częstotliwość (12 minut) i długi czas podróży (25 minut dla całej trasy). Rocznie korzysta z niego około 7 mln podróżnych[6].
Do 2017 planowane jest wykonanie 3,1-kilometrowego przedłużenia linii od stacji Mäskeu do stacji Saryarka i Dostyk, a rok później ukończony ma zostać odcinek o długości 2,6 km łączący stację Dostyk i Kałkaman[5]. Docelowo system metra w Ałmaty ma składać się z trzech linii, jednak nie określono terminu ukończenia projektu[6].
Linia | Trasa | Data otwarcia | Długość | Liczba stacji | |
---|---|---|---|---|---|
1 | Rajymbek batyr – Mäskeu | 1 grudnia 2011 | 10,3 km | 9 | [4][5] |
W trakcie budowy zaplanowano zakup 28 wagonów zestawionych w 7 pociągów 4-wagonowych. Jako potencjalni dostawcy pod uwagę brane były rosyjskie zakłady Mietrowagonmasz i Wagonmasz, kanadyjski Bombardier i koreański Hyundai Rotem[3]. Ostatecznie w 2008 kontrakt powierzono Hyundaiowi[8].
Dostarczone pociągi o długości 77,8 m są jednoprzestrzenne i klimatyzowane. Każdy z nich może zabrać 160 pasażerów na miejscach siedzących oraz 780 osób stojących, co daje łączną pojemność 940 osób. Napęd stanowią silniki asynchroniczne, a prędkość maksymalna wynosi 80 km/h[3]. Pojazdy wyposażono w system informacji pasażerskiej w języku kazachskim i rosyjskim[6].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.