Metatarsalgia Mortona
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Metatarsalgia Mortona (łac. metatarsalgia Mortoni, ang. Morton's metatarsalgia, interdigital neuritis) – zespół bólowy, którego przyczyną jest ucisk przechodzących przez więzadło poprzeczne śródstopia nerwów podeszwowych unerwiających palce stopy. Po raz pierwszy ta jednostka chorobowa była zaobserwowana przez Filippo Civinini z miejscowości Pistoia we Włoszech w 1835 roku[1]. Metatarsalgia najczęściej dotyczy palca III. Długo trwający ucisk powoduje otaczanie nerwu przez tkankę łączną włóknistą i powstanie tzw. nerwiaka Mortona. Objawem choroby jest ból odczuwany w okolicy palca, który nasila się w pozycji stojącej, podczas biegania oraz podczas noszenia butów na wysokich obcasach. W diagnostyce metatarsalgii stosuje się USG[2] i rezonans magnetyczny[3]. Chorobę leczy się zalecając noszenie odpowiedniego obuwia, wkładek do butów, podając miejscowo kortykosteroidy oraz stosując leczenie operacyjne.
metatarsalgia Mortoni | |
Klasyfikacje | |
ICD-10 | |
---|---|
DiseasesDB |