![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/95/Medziholie%252C_Ve%25C4%25BEk%25C3%25BD_Rozsutec_MF3.jpg/640px-Medziholie%252C_Ve%25C4%25BEk%25C3%25BD_Rozsutec_MF3.jpg&w=640&q=50)
Medziholie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Medziholie (1185 m) – szeroka przełęcz we wschodniej (tzw. Krywańskiej) części grupy górskiej Mała Fatra na Słowacji, na terenie Parku Narodowego Mała Fatra[1].
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/95/Medziholie%2C_Ve%C4%BEk%C3%BD_Rozsutec_MF3.jpg/640px-Medziholie%2C_Ve%C4%BEk%C3%BD_Rozsutec_MF3.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8d/Medziholie_2_MF3.jpg/640px-Medziholie_2_MF3.jpg)
Leży w głównym grzbiecie tej części Małej Fatry, oddzielając masyw skalistego Wielkiego Rozsutca na północy od kształtnego stożka Stohu na południu. Jest to rzadko spotykany typ przełęczy zwornikowej; oprócz grzbietu Wielkiego Rozsutca i Stoha odchodzi od niej jeszcze jeden boczny, południowo-wschodni grzbiet, poprzez sedlo Osnice, Osnicę opadający do Kraľovańskiej doliny. Tak więc Medziholie wznosi się nad trzema dolinami. Zachodnie stoki Medziholia opadają do Novej doliny (odgałęzienie Doliny Wratnej, północno-wschodnie do doliny potoku Biela (dopływ Zázrivki, południowe do Doliny Bystričkiej[2].
W przeszłości (mniej więcej do połowy lat międzywojennych) przełęcz była ruchliwym ośrodkiem pasterskim: nazwa Medziholie oznacza „miejsce między halami” (tu hala w znaczeniu „gospodarstwo pasterskie”). Obecnie siodło przełęczy nadal pokrywają rozległe łąki górskie o bogatej roślinności. Zachodni skłon siodła przełęczy, opadający ku Štefanovej we Vrátnej dolinie wchodzi w obręb rezerwatu przyrody Rozsutec[3].
Przełęcz jest ważnym i ruchliwym punktem na turystycznej mapie Małej Fatry. Wiedzie przez nią najkrótszy i najbardziej uczęszczany szlak wejściowy na Wielki Rozsutec. W latach 1932-1944 i 1946-1985 tuż pod siodłem przełęczy, po jego wschodniej stronie (Pod Rozsutcom), istniały dwa kolejne schroniska pod Rozsutcem[3].