Mała Złota Kazalnica
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mała Złota Kazalnica (słow. Malá Ušatá kazateľnica[1]) – wybitne spiętrzenie w północno-zachodniej grani Małego Kieżmarskiego Szczytu w słowackiej części Tatr Wysokich. Na południowym wschodzie graniczy z Pośrednią Złotą Kazalnicą. Mała Złota Kazalnica jest najniżej położoną z trzech Złotych Kazalnic – pozostałe to Pośrednia i Wielka Złota Kazalnica[2].
.jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°12′12,0″N 20°12′57,2″E | |
Grań, w której znajduje się Mała Złota Kazalnica, oddziela od siebie Dolinę Zieloną Kieżmarską na północnym wschodzie i jej odgałęzienie, Dolinę Dziką, na południowym zachodzie[3]. W stronę Doliny Zielonej Kieżmarskiej opada z tej formacji urwista, płytowa ściana północno-wschodnia, kończąca się w rejonie usypisk na lewo od podnóża Dzikich Spadów. Grań w regionie Małej Złotej Kazalnicy tworzy pierwszy od dołu poziomy odcinek[2].
Na Małą Złotą Kazalnicę nie prowadzą żadne szlaki turystyczne. Najdogodniejsza droga dla taterników wiedzie na nią znad Zielonego Stawu Kieżmarskiego do Dzikich Spadów i dalej trawiastym stokiem od strony Doliny Dzikiej[2].
Pierwsze wejścia:
- letnie – Alfréd Grósz, Tibold Kregczy i Lajos Rokfalusy, 26 lipca 1912 r.,
- zimowe – František Eichler, Karel Johanovský, František Kroupa i Jan Mazáček, 24 marca 1951 r.[2]
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
