Rośliny z tego rodzaju bywają uprawiane jako okrywowe rośliny ozdobne, zwłaszcza mazus MiquelaM. miquelii i mazus korzeniowyM. radicans (wyróżniany jest też mazus rozłogowy M. reptans, który jednak w bazach taksonomicznych utożsamiany (synonimizowany) jest z mazusem Miquela[7].
Wyrastają pojedynczo w kątach liści lub zebrane są w szczytowe grona. Wsparte są przysadkami lub nie. Kielich zrosłodziałkowy, z 5 ząbkami, lejkowaty lub dzwonkowaty. Korona kwiatu dwuwargowa; dolna warga bardzo silnie rozwinięta, trójłatkowa, górna z dwiema łatkami. Pręciki cztery, w tym dwa dłuższe. U nasady ich wolnych nitek znajdują się miodniki. Zalążnia górna, z dwóch zrośniętych owocolistków, jednokomorowa. Jest owłosiona lub naga. Szyjka słupka naga, zwieńczona dwułatkowym znamieniem[5][6].
Torebki ściśnięte i zamknięte w powiększającym się i trwałym kielichu[5]. Otwierają się dwiema klapami[7]. Zawierają liczne i drobne nasiona[5][7].
Rodzaj tradycyjnie włączany zwykle był do rodziny Phrymaceae. Wyodrębniony został wraz z paroma drobnymi rodzajami w rodzinę Mazaceae w systemie APG IV z 2016[8].
Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI:10.1371/journal.pone.0119248, PMID:25923521, PMCID:PMC4418965 [dostęp 2023-11-11](ang.).
Maarten J. M. Christenhusz, Michael F. Fay, Mark W. Chase:Plants of the World: An Illustrated Encyclopedia of Vascular Plants.Richmond, Chicago:Kew Publishing, The University of Chicago Press,2017,s.579. ISBN978-1-84246-634-6.
_(44002461211).jpg)
