Maurice Scarr
brytyjski lekkoatleta, sprinter / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Maurice Meynell Scarr G.M. (ur. 27 września 1914[1], zm. 25 marca 2005[2][3]) – brytyjski lekkoatleta, sprinter, medalista mistrzostw Europy z 1938, później nauczyciel i urzędnik administracji publicznej.
Data urodzenia | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data śmierci | ||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Odznaczenia | ||||||||||
![]() |
Zdobył brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów na mistrzostwach Europy w 1938 w Paryżu. Sztafeta brytyjska biegła w składzie: Scarr, Godfrey Brown, Arthur Sweeney i Ernest Page[4]. Wyrównała wówczas rekord Wielkiej Brytanii czasem 41,2 s[5].
Zdobył brązowy medal w biegu na 100 metrów na akademickich mistrzostwach świata w 1935 w Budapeszcie[6].
Był brązowym medalistą mistrzostw Wielkiej Brytanii (AAA) w biegu na 100 jardów w 1938[7].
Ukończył Queens’ College na Uniwersytecie Cambridge w 1936 i rozpoczął pracę w szkole w Manchesterze[2].
Podczas II wojny światowej zarządzał częścią fabryki materiałów wybuchowych w Aycliffe. 6 czerwca 1942 usunął ręcznie wiele uszkodzonych pocisków po wypadku w fabryce, ryzykując życie w razie eksplozji. Został za ten czyn nagrodzony Medalem Jerzego[2][3].
Po wojnie powrócił do nauczania, a później był urzędnikiem administracji oświatowej, m.in. w Cambridge. Działał w stowarzyszeniu absolwentów Queens’ College. Był formalnym członkiem tego kolegium od 1987[2][3].
Był autorem opracowania o historii i architekturze Queens’ College[8].