Magdalena Zioło
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Magdalena Zioło (ur. 24 marca 1976 w Szczecinie)[1] – polska ekonomistka, prof. dr hab. związana przede wszystkim z Uniwersytetem Szczecińskim.
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
24 marca 1976 |
profesor doktor habilitowany nauk ekonomicznych | |
Alma Mater |
Uniwersytet Szczeciński |
Doktorat |
2003 |
Habilitacja |
2013 |
Profesura |
2022 |
Zatrudnienie | |
Uczelnia |
Uniwersytet Szczeciński |
Okres zatrudn. |
od 2005 |
Uczelnia |
SSW Collegium Balticum |
Okres zatrudn. |
2009–2013 |
W 2000 roku ukończyła studia magisterskie na Wydziale Zarządzania i Ekonomiki Usług Uniwersytetu Szczecińskiego. Trzy lata później obroniła pracę doktorską, za którą zdobyła III nagrodę w konkursie na najlepsze prace dyplomowe zorganizowanym przez czasopismo „Samorząd Terytorialny”. Habilitowała się w 2013[1].
1 czerwca 2022 uzyskała tytuł profesora w dziedzinie nauk społecznych[2].
Początkowo (2000–2005) pracowała w sektorze bankowym; od 2005 roku zatrudniona na Uniwersytecie Szczecińskim (w 2014 została profesorem tej uczelni), ponadto w latach 2009–2013 była związana ze Szczecińską Szkołą Wyższą Collegium Balticum[1].
Członkini Komitetu Nauk o Finansach PAN czwartej kadencji (2020–2023)[3].
Za wydaną w 2020 roku publikację Finanse zrównoważone. Rozwój. Ryzyko. Rynek otrzymała Nagrodę KNoF PAN w edycji 2020–2021[4].
Przewodnicząca Rady Programowej Polskiej Komisji Akredytacyjnej w kadencji 2024–2027[5][6].
W swoich pracach zajmuje się w głównej mierze finansami (w tym – publicznymi, zwłaszcza finansami samorządu terytorialnego), bankowością oraz tematyką rozwoju lokalnego i regionalnego[1].