M50 Sherman
izraelska modyfikacja czołgów M4 Sherman / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
M50 Sherman lub M50 Super Sherman – izraelska modyfikacja różnych wersji amerykańskich czołgów M4 Sherman, które znajdowały się na wyposażeniu izraelskiej armii.
M50 Sherman w Muzeum Jad la-Szirjon w Latrun | |
Dane podstawowe | |
Państwo |
Stany Zjednoczone |
---|---|
Typ pojazdu | |
Trakcja |
gąsienicowa |
Załoga |
5 osób |
Historia | |
Prototypy |
1955 |
Produkcja |
od 1956 |
Wycofanie |
lata 80. XX wieku |
Dane techniczne | |
Silnik |
silnik benzynowy Continental R-975 C4 o mocy 420 KM (Degem Alef) |
Masa |
33,5 tony (Degem Alef) |
Osiągi | |
Prędkość |
42 km/h (Degem Bet) |
Zasięg pojazdu |
250 km (Degem Alef) |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
armata CN75-50 kalibru 75 milimetrów | |
Wyposażenie | |
2x karabin maszynowy Browning M1919 kalibru 7.62 mm 1x karabin maszynowy Browning M2HB kalibru 12,7 mm 4x wyrzutnie granatów dymnych 80 mm | |
Użytkownicy | |
Chile, Izrael, Armia Południowego Libanu, chrześcijańskie libańskie milicje |
Modernizacja ta polegała przede wszystkim na montowaniu francuskiej armaty czołgowej CN75-50 kalibru 75 milimetrów i przeciwwagi z tyłu wieży. Konstrukcja pomyślnie przeszła testy w 1955 roku we Francji, a pierwsze czołgi zaczęto modernizować w 1956 roku i w tym samym roku weszły do służby w Siłach Obronnych Izraela. Czołg występował w dwóch wersjach Degem Alef (również Mark 1, z silnikiem benzynowym) i Degem Bet (Mark 2, z silnikiem Diesla)[uwaga 1].
W latach 70. i 80. czołgi zaczęto wycofywać ze służby. Ich część Izrael przekazał chrześcijańskim milicjom w Libanie i Armii Południowego Libanu. Pojazdy były również sprzedane do Chile.