Luneta (architektura)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Luneta (fr.: lunette) – element sklepienia w postaci poprzecznej kolebki przenikającej się z kolebką sklepienia głównego w celu umożliwienia wykonania okna lub drzwi w ścianie powyżej wezgłowia sklepienia[1][2].
![]() |
Ten artykuł dotyczy architektury. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa. |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f3/Vault_with_lunettes.jpg/240px-Vault_with_lunettes.jpg)
Lunety mają najczęściej przekrój kolebkowy, czasem też kulisty, stożkowy lub elipsoidalny. W okresie renesansu sklepienia kolebkowe z lunetami były często stosowane dla urozmaicenia wnętrza i zmiany obciążenia przekazywanego na ściany z równomiernie rozłożonego na skupione (dawało to możliwość bardziej swobodnego kształtowania przestrzeni).
Luneta to również jeden z rodzajów szańca występującego w fortyfikacjach bastionowych[2].