Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Luís Cabral (ur. 10 kwietnia 1931 w Bissau, zm. 30 maja 2009 w Torres Vedras (Portugalia)[1]) – pierwszy prezydent Gwinei Bissau. Funkcję swoją sprawował od ogłoszenia niepodległości 24 września 1973 do 14 listopada 1980, kiedy został obalony przez pucz wojskowy. Był członkiem Afrykańskiej Partii Niepodległości Gwinei i Wysp Zielonego Przylądka.
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Prezydent Gwinei Bissau | |
| Okres |
od 1974 |
| Przynależność polityczna |
Afrykańska Partia Niepodległości Gwinei i Wysp Zielonego Przylądka |
| Następca | |
Urodził się w ówczesnej kolonialnej Gwinei Portugalskiej. Pochodził z rodziny Kabowerdeńczyków. W 1956 roku znalazł się w gronie pięciu współzałożycieli Afrykańskiej Partii Niepodległości Gwinei i Wysp Zielonego Przylądka (PAIGC). Innym z założycieli partii był jego brat Amílcar[2]. Po śmierci Amílcara, w 1973 roku, stanął na czele gwinejskiej frakcji PAIGC. Konkurował z kabowerdeńską frakcją Aristidesa Pereiry. Spór dotyczył tego, kto miał pełnić w ugrupowaniu większą rolę[3].
Gdy w 1974 roku w Portugalii doszło do militarnego puczu (rewolucja goździków), nowy rząd nadał niepodległość koloniom w Afryce. Cabral jako lider frakcji kabowerdeńskiej PAIGC został wybrany pierwszym prezydentem nowo powstałego państwa, Gwinei Bissau. W polityce wewnętrznej próbował utworzyć państwo o modelu socjalistycznym, na arenie międzynarodowej dążył do zjednoczenia Gwinei Bissau i Wysp Zielonego Przylądka[1]. Uzyskał wsparcie finansowe Stanów Zjednoczonych (kraj ten jako pierwszy utworzył ambasadę w Bissau) ale także Chin i Związku Radzieckiego. Na skutek wewnątrzpartyjnych intryg Cabral przez cały okres swoich rządów zmagał się z brakiem zaufania względem własnej partii[3].
W czasie pełnienia swojej funkcji wprowadził wiele reform gospodarczych i społecznych[1]. Jako że Gwinea nie posiadała cennych surowców naturalnych, przestawił on kraj na produkcję rolniczą. Utworzył rząd jednopartyjny. W dziedzinie społecznej tworzył organizacje społeczne młodzieżowe i kobiece. Z jego inicjatywy powstała organizacja młodzieżowa partii, Juventude Africana Amilcar Cabral, i organizacja kobiet, União Democrática das Mulheres da Guiné[3].
Po obalenia jego rządu w 1980 roku w wyniku zamachu stanu (spowodowanego niechęcią do Kabowerdeńczyków) został na 13 miesięcy uwięziony przez João Bernardo Vieirę – nowego prezydenta[1]. Po uwolnieniu przeprowadził się na Kubę, a następnie zamieszkał w Portugalii[1]. Pod koniec życia powrócił do kraju[3].
Był przyrodnim bratem przywódcy PAIGC, Amilcara Cabrala[1].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
