Literatura skandynawska
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Literatura skandynawska lub literatura nordycka obejmuje literatury w językach krajów nordyckich Europy Północnej. Kraje nordyckie obejmują Danię, Finlandię, Islandię, Norwegię (w tym Svalbard), Szwecję i terytoria autonomiczne Skandynawii (Wyspy Alandzkie, Wyspy Owcze i Grenlandię). Większość mieszkających tam narodów mówi w językach północnogermańskich. Chociaż większość Finów mówi językiem należącym do rodziny języków uralskich, fińska historia i literatura były i są wyraźnie powiązane z historią i literaturą Szwecji i Norwegii, które w różnych okresach władały nad różnymi rejonami Północy i które mają znaczną populację i wpływy ludności samskiej.
Narody zamieszkujące Północ mogą szczycić się ważnymi i znaczących w skali światowej dziełami i twórcami. Henrik Ibsen, norweski dramaturg, autor sztuk Dzika kaczka i Dom lalki, przyczynił się w dużej mierze do popularności współczesnego dramatu realistycznego w Europie. Nagrody Nobla w dziedzinie literatury, która sama w sobie jest nagrodą skandynawską, otrzymali tacy skandynawscy pisarze jak Selma Lagerlöf, Verner von Heidenstam, Karl Adolph Gjellerup, Henrik Pontoppidan, Knut Hamsun, Sigrid Undset, Erik Axel Karlfeldt, Frans Eemil Sillanpää, Johannes Vilhelm Jensen, Pär Lagerkvist, Halldór Laxness, Nelly Sachs, Eyvind Johnson, Harry Martinson i Tomas Tranströmer.