![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/23/Papyrus_37_-_verso.jpg/640px-Papyrus_37_-_verso.jpg&w=640&q=50)
Lista kodeksów papirusowych Nowego Testamentu
lista w projekcie Wikimedia / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Lista kodeksów papirusowych Nowego Testamentu?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Kodeks papirusowy Nowego Testamentu – kopia partii tekstu Nowego Testamentu wykonana na papirusie. Data papirusów szacowana jest w oparciu o studia paleograficzne. Generalnie biorąc, są najstarszymi i najważniejszymi świadkami tekstu Nowego Testamentu[1].
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/23/Papyrus_37_-_verso.jpg/640px-Papyrus_37_-_verso.jpg)
Papirusy są najstarszymi posiadanymi dokumentami Nowego Testamentu. Pierwszy rękopis papirusowy odkryty został przez von Tischendorfa w 1868 (oznakowany później jako ). Zawierał 62-wierszowy fragment 1 Kor 1-7. W ciągu trzydziestu następnych lat C.R. Gregory, Karl Wessely oraz J. Rendel Harris opublikowali następne papirusy Nowego Testamentu. Były one jednak stosunkowo późne i młodsze od najstarszych kodeksów uncjalnych i ich rola w dalszym ciągu nie była doceniana. Wyjątkowy status wśród manuskryptów biblijnych Nowego Testamentu uzyskały dopiero w XX wieku.
Do przełomu doszło w roku 1898, kiedy to w ruinach Oxyrhynchus Grenfell i Hunt odkryli wielką liczbę papirusowych rękopisów, wśród których znajdowały się rękopisy biblijne. Od tego czasu, co jakiś czas, w Oxyrhynchus odnajdywane są nowe i nowe rękopisy. Odkrycia dokonane w latach 30. i 50. XX wieku przyniosły szereg nowych rękopisów (kolekcje Chester Beatty i Bodmera). Odkrycia przyniosły również bardziej kompletne rękopisy, które pozwalają biblistom na odtworzenie wczesnego tekstu Nowego Testamentu[uwaga 1].
Caspar René Gregory dokonał pierwszej ich klasyfikacji i nadał im symbol (znak pochodzi z pisma gotyckiego lub anglo-saksońskiego).
Przed rokiem 1900 znano tylko 9 papirusów, a tylko jeden z nich był cytowany w krytycznych wydaniach ( przez von Tischendorfa). Owe 9 papirusów były pojedynczymi fragmentami, z wyjątkiem
który zawierał całą kartkę[2]. C.R. Gregory w 1909 znał 14 papirusów, a w 1951 roku 19. Ernst von Dobschütz w 1933 doszedł do
Kurt Aland w 1967 do
W 2020 roku na liście INTF znajdowało się 140 papirusów Nowego Testamentu.