Lista japońskich krążowników liniowych
lista w projekcie Wikimedia / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Lista japońskich krążowników liniowych?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Nippon Kaigun zbudowała łącznie cztery krążowniki liniowe, stworzyła także plany budowy kolejnych czterech, w czasie pierwszych dekad XX wieku. Koncepcja krążowników liniowych wyrosła z projektów krążowników pancernych, które okazały się być bardzo przydatne przeciw okrętom rosyjskiej Drugiej Eskadry Pacyfiku w czasie bitwy pod Cuszimą. Po zakończeniu wojny rosyjsko-japońskiej uwaga dowództwa Cesarskiej Marynarki zwróciła się na dwóch pozostałych rywali do dominacji nad regionem Pacyfiku: Wielką Brytanię i Stany Zjednoczone[1]. Japońscy planiści przewidywali, że w jakimkolwiek konflikcie z US Navy ich marynarka wojenna musiałaby reprezentować siłę przynajmniej 70% floty amerykańskiej, by osiągnąć zwycięstwo. W ramach tych rozważań stworzono koncepcję planu floty 8-8, w skład której miałoby wchodzić osiem pancerników i osiem krążowników liniowych, które mogłyby stworzyć spójny szyk liniowy[2]. Podobnie jak niemiecka Kaiserliche Marine i w przeciwieństwie do brytyjskiej Royal Navy[3], Japończycy opracowali i zaprojektowali krążowniki liniowe tak, by mogły działać razem z ciężej opancerzonymi pancernikami[4].
Pierwsza faza realizacji planu 8-8 rozpoczęła się w 1910 roku, gdy parlament japoński zatwierdził budowę jednego pancernika („Fusō”) i czterech krążowników liniowych typu Kongō. Zaprojektowane przez brytyjskiego konstruktora George'a Thurstona były budowane w Wielkiej Brytanii (pierwsza jednostka w stoczni Vickersa) i w Japonii (trzy pozostałe). Uzbrojone w osiem dział kal. 356 mm mogły osiągnąć prędkość maksymalną 27 (później 30) węzłów. Były najbardziej zaawansowanymi okrętami liniowymi[uwaga 1] w tym czasie[5]. W apogeum walk I wojny światowej zamówiono kolejne cztery krążowniki liniowe typu Amagi. Okręty miały być uzbrojone w dziesięć dział kal. 406 mm, ale żaden z nich nie został ukończony jako krążownik liniowy, gdyż ustalenia traktatu waszyngtońskiego ograniczyły rozmiary marynarek wojennych Japonii, Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych[6]. Przed zaangażowaniem się Japonii w walki ze Stanami Zjednoczonymi w czasie II wojny światowej planowano także zbudowanie kolejnego typu krążowników liniowych (projekt B-65 składający się z dwóch jednostek), ale zmiana priorytetów i przebieg działań wojennych sprawiły, że okręty nigdy nie osiągnęły fazy budowy[7].
Z ośmiu krążowników liniowych, które Japonia zaczęła budować (cztery typu Kongō i cztery typu Amagi), żaden nie przetrwał II wojny światowej. „Amagi” miał być przerobiony na lotniskowiec zanim jego kadłub został katastrofalnie uszkodzony na pochylni przez wielkie trzęsienie ziemi w 1923 roku. Został on później rozebrany, tak jak i dwa ostatnie okręty typu Amagi, które spotkał ten los w 1924 roku zgodnie z ustaleniami traktatu waszyngtońskiego[6]. „Akagi” został przerobiony na lotniskowiec w latach 20. XX wieku i zatopiony w czasie bitwy pod Midway 5 czerwca 1942. Cztery okręty typu Kongō zostały także zatopione w boju: dwa podczas bitew toczonych w czasie walk o Guadalcanal w listopadzie 1942 roku[8], jeden przez amerykański okręt podwodny w listopadzie 1944 roku[9], a ostatni przez amerykański samolot w bazie morskiej w Kure w lipcu 1945 roku[10].