Lista gal pay-per-view i WWE Network federacji WWE
lista w projekcie Wikimedia / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Lista gal pay-per-view i WWE Network federacji WWE?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Jest to lista gal pay-per-view i WWE Network federacji WWE, od 2022 roku WWE zaczęło używać terminu „premium live event”, aby opisać te wydarzenia na antenie wielu stacji nadawczych[1].
WWE nadaje gale pay-per-view od lat osiemdziesiątych. Pod koniec lat osiemdziesiątych i na początku następnego dziesięciolecia, federacja produkowała cztery duże gale (Royal Rumble, WrestleMania, SummerSlam i Survivor Series), które są transmitowane do dzisiaj, przez co określa się je mianem „wielkiej czwórki”. W 1995 roku w miesiącach, w których nie produkowano gal „wielkiej czwórki”, federacja postanowiła rozpocząć produkowanie drugorzędnych gal PPV z cyklu In Your House. Owe gale różniły się przede wszystkim krótszym czasem trwania (do połowy dwie godziny zamiast trzech). Po 1999 roku zaprzestano używania nazewnictwa In Your House i od tej pory gale miały swoją własną unikatową nazwę. Od 2008 roku wszystkie gale PPV są transmitowane w HD. Gale PPV są głównym źródłem przychodów dla WWE[2][3].
Gale pay-per-view są nadawane w Stanach Zjednoczonych na Peacocku. W Kanadzie można je obejrzeć na Sportsnet NOW. W Wielkiej Brytanii i Irlandii można obejrzeć na kanale BT Sport Box Office. W Polsce gale pay-per-view są transmitowane na kanale Extreme Sports Channel z tygodniowym opóźnieniem. W latach 1997–2003 WWE organizowało również gale w Wielkiej Brytanii. Amerykańscy fani mogli je obejrzeć głównie tylko poprzez wydania na DVD.
W 2002 podzielono federację na brandy Raw i SmackDown. Rok później zdecydowano się na organizowanie gal pay-per-view tylko dla poszczególnych brandów, podczas gdy gale „wielkiej czwórki” wciąż należały dla zawodników brandów Raw i SmackDown. W 2006 roku miały miejsce dwie gale PPV tylko dla zawodników brandu ECW. Doprowadziło to do rekordowych szesnastu gal PPV tego samego roku (pięć dla Raw, pięć dla SmackDown, dwa dla ECW i cztery „wielkiej czwórki”). W marcu 2007 WWE porzuciło podział gal, wtem wszystkie comiesięczne gale PPV były dostępne dla zawodników trzech brandów[4]. W 2016 WWE ponownie podzieliło federację na brandy Raw i SmackDown, przywracając ideę ekskluzywnych gal pay-per-view dla danego brandu. Dodatkowa różnica polegała na tym, iż postanowiono organizować dwie gale miesięcznie – po jednej dla brandu Raw i SmackDown, lecz wciąż z wyjątkiem miesięcy, w których były organizowane gale Royal Rumble, WrestleMania, SummerSlam lub Survivor Series. W 2018 ponownie zniesiono podział gal dla konkretnych brandów[5].
W 2009 WWE rozpoczęło zmieniać nazwy drugorzędnych gal PPV identyfikując je z rodzajami walk takich jak Money in the Bank ladder match czy też Hell in a Cell. Od 2012 federacja oferuje godzinny kickoff show poprzedzający właściwą galę PPV. Jest on dostępny na WWE.com oraz serwisach takich jak YouTube i Facebook. WWE Network, które wystartowało 24 lutego 2014, gwarantuje możliwość obejrzenia wszystkich archiwalnych, jak i obecnych (od WrestleManii XXX) gal pay-per-view. WWE Network również posiada gale The Big Event i Royal Rumble w sekcji „Pay-Per-View”; oryginalnie były emitowane na kanale USA Network w międzynarodowej telewizji[6].