Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Life After Deaf – pierwszy solowy album warszawskiego rapera Pjusa. Ukazał się 5 grudnia 2009 nakładem wytwórni Alkopoligamia.com[2].
Wykonawca albumu studyjnego | |
Pjus | |
Wydany |
5 grudnia 2009 |
---|---|
Gatunek | |
Wydawnictwo | |
Producent |
Głośny, Święty, Szogun, Kixnare, Zjawin, Tha Gooniez, Tedi Ted, Snobe, Mes |
Oceny | |
|
Została także wydana wersja specjalna albumu z dodatkowym dyskiem DVD w limitowanej edycji, na którym znalazł się film dokumentalny o autorze tej płyty oraz teledyski promujące płytę: „Głośniej od bomb” i „Nie mówię szeptem”[3].
W lipcu 2010 roku album został nominowany do nagrody Superjedynki w kategorii „Płyta hip hop”[4].
Opracowano na podstawie źródła[5].
# | Tytuł | Gościnnie | Producent |
---|---|---|---|
1 | „Intro” | ||
2 | „Fanatyk” | Głośny | |
3 | „Takie buty” + „Głuchy telefon (skit)” | Flow | Święty |
4 | „Czytam rap” | Święty | |
5 | „Dinozaur” | Szogun | |
6 | „Zawsze żywy” | Eldo | Kixnare |
7 | „Głośniej od bomb” [A] | Zjawin | |
8 | „Scarhead” | Zjawin | |
9 | „Wybieram spokój” | Pelson, Włodi | Tha Gooniez |
10 | „Nie mówię szeptem” | Święty & Tedi Ted | |
11 | „Z krwi i kości” | 2cztery7 | Snobe |
12 | „Nic nie widzę, nic nie słyszę” | P.I.M.P. | Głośny |
13 | „Life After Deaf” | Ten Typ Mes | |
14 | „Outro” |
Bonus DVD |
---|
|
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.