Leonard Pociej
oboźny wielki litewski, strażnik wielki litewski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Leonard Pociej herbu Waga (ur. ok. 1730, zm. 14 lipca 1774) – oboźny wielki litewski w latach 1752–1771, strażnik wielki litewski w latach 1771-1774, starosta oteśnicki w 1746 roku, starosta olkienicki, lejpuński i rohaczewski.
![]() |
Ten artykuł dotyczy strażnika i oboźnego wielkiego litewskiego. Zobacz też: Inne osoby o tym imieniu i nazwisku. |
![]() Pociej | |
Rodzina | |
---|---|
Data śmierci |
14 lipca 1774 |
Ojciec | |
Matka |
Teresa Woyna |
Żona |
Marianna Radziwiłł |
Dzieci | |
Odznaczenia | |
![]() |
Uczył się w warszawskim Collegium Nobilium.
Był posłem z województwa witebskiego na sejm 1750 roku.[1] Był posłem z województwa witebskiego na sejm 1752 roku.[2] Wybrany posłem na sejm 1756 roku z powiatu witebskiego[3]. Poseł powiatu witebskiego na sejm 1761 roku. Był posłem na sejm 1762 roku[4]. Członek konfederacji generalnej Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1764 roku[5]. Był posłem na sejm konwokacyjny (1764) z województwa witebskiego.[6]. Jako pułkownik i poseł województwa witebskiego na sejm elekcyjny był elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1764 roku z województwa witebskiego[7], jako deputat podpisał jego pacta conventa[8]. W 1766 roku był posłem na Sejm Czaplica z województwa witebskiego[9].
W 1759 roku odznaczony Orderem Orła Białego.
Pochowany w kaplicy grobowej Pociejów w kościele dominikanów Św. Ducha w Wilnie[10].