![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c5/Daphne_Arden%252C_Dorothy_Hyman%252C_Willye_White%252C_Edith_McGuire%252C_Halina_G%25C3%25B3recka%252C_Ewa_K%25C5%2582obukowska_1964.jpg/640px-Daphne_Arden%252C_Dorothy_Hyman%252C_Willye_White%252C_Edith_McGuire%252C_Halina_G%25C3%25B3recka%252C_Ewa_K%25C5%2582obukowska_1964.jpg&w=640&q=50)
Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1964 – sztafeta 4 × 100 m kobiet
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Sztafetę 4 × 100 metrów kobiet podczas XVIII Letnich Igrzysk Olimpijskich w Tokio rozegrano 20 (eliminacje) i 21 października 1964 (finał) na Stadionie Olimpijskim w Tokio. Zwycięzcą została sztafeta Polski, która biegła w składzie: Teresa Ciepły, Irena Kirszenstein, Halina Górecka i Ewa Kłobukowska. Ustanowiła ona w finale rekord świata wynikiem 43,6 s. Jednak później, gdy Ewa Kłobukowska została pozbawiona prawa startu w konkurencjach kobiecych wskutek nietypowej konfiguracji chromosomów (zarzut niesłuszny z punktu widzenia współczesnej medycyny i test nie stosowany od wczesnych lat 1990.), IAAF usunęła rekord polskiej sztafety i uznała za rekordzistki świata srebrne medalistki – sztafetę Stanów Zjednoczonych, która uzyskała wynik 43,9 s[1].
- Osobny artykuł: Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1964.