Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Laert Vasili (gr. Λαέρτης Βασιλείου, Laertis Vasiliou, ur. 7 marca 1974 w Delvinie) – grecki aktor teatralny i filmowy.
Data i miejsce urodzenia |
7 marca 1974 |
---|---|
Zawód |
aktor |
Lata aktywności |
od 1997 |
Matka Laerta jest Greczynką, a ojciec Albańczykiem[1]. W dziecińskie Laert nauczył się języka greckiego[1].
Swoje dzieciństwo spędził w Tiranie, gdzie ukończył szkołę podstawową, oraz w Sarandzie[1]. Studiował w Tiranie na Akademii Sztuk Dramatycznych, jednak przerwał studia po drugim roku nauki[2].
Na początku lat 90.[a] wyemigrował do Aten, gdzie w 1997 roku ukończył studia w Greckiej Narodowej Akademii Teatralnej[1][3]. Pozwoliło mu to rozwinąć karierę aktorską w Grecji i w Albanii[4].
Aktualnie pracuje jako aktor w ateńskim Teatrze Narodowym[1][5].
Rok | Tytuł | Rola |
---|---|---|
1997 | Mirupafshim | on sam |
2000 | Na skraju nocy | złodziej |
Flegomeni Stella | rzeźnik | |
2001 | Lato Anny | Albańczyk |
2001 | Ki avrio mera einai | |
2001 | Aleksandria | |
2003 | Teatry | Fotios |
2005 | Omiros | albański oficer |
2008 | Syn Charliego | Aghim |
2011 | Czerwone niebo | Vasos |
Bałkański bazar | Ilia | |
Poza dotykiem | Edmond | |
2012 | Agon | Beni |
2013 | Anef | |
2015 | Paftuar | sierżant Palakos |
Mëngë këmishe | Martin | |
2017 | Broken | |
2018 | Inwokacja Envera Simaku | Ardion Agolli |
2019 | Tajemnice Morza Sargassowego | Grigoris |
Rok | Tytuł | Rola | Uwagi |
---|---|---|---|
2001 | Dom wytrzymałości | Papa Mikołaj | |
2005 | W słońcu Morza Egejskiego | ||
2006 | Nieznana rezydencja | ||
2007 | Historie policjanta Peka | Odcinki 1-2 sezonu 2 | |
2014 | Kato Partali | Odcinek 15 sezonu 1 | |
2017 | Skanderbeg | Teodor | Odcinki 1-9 |
Sztuka Corpus Christi z 1997 roku autorstwa Terrence'a McNalliego, była reżyserowana przez Laerta Vasiliego w teatrze Hytirio w ateńskiej dzielnicy Gazi. Przedstawiała ona postać Jezusa Chrystusa jako homoseksualistę. W czerwcu 2012 roku odbyła się i została bardzo dobrze przyjęta[13]. Jednak prawosławne grupy fundamentalistyczne pozwały Vasiliego za obrazę uczuć religijnych, a ich pozew został odrzucony[13].
W październiku 2012 roku sztuka została wystawiona ponownie[13], co zostało to negatywnie odebrane między innymi przez prawosławne oraz greckokatolickie duchowieństwo: biskup Serafin wraz z posłem Złotego Świtu, Christosem Pappasem, którzy złożyli przeciw niemu oraz aktorom odgrywającym spektakl pozew za obrazę religii oraz bluźnierstwo[14][15][16][17][13][18], za co grozi kara od kilku miesięcy do dwóch lat pozbawienia wolności[15][19][20][21][22]. Zdecydowany sprzeciw okazała skrajnie prawicowa partia polityczna Złoty Świt, której około 500 członków (niewielką część z nich stanowili księża oraz zakonnice[23]) protestowało przed budynkiem teatru[16], a niektórzy wdarli się do środka i atakowali widzów oraz dziennikarzy[14][16]. Laert Vasili, wraz ze swoją rodziną, otrzymywali od Złotego Świtu pogróżki na tle antyalbańskim, a nawet groźby śmiercią[14][24]. Organizatorem protestu był inny poseł z ramienia Złotego Świtu, Ilias Panagiotaros[15]. Z jego relacji budynku teatru broniło około 300 policjantów, którzy uniemożliwiali widzom wejścia do środka[16][24]. Doszło również do brutalnych starć Złotego Świtu z antyfaszystami; spośród około 200 antyfaszystów oraz anarchistów[23], 15 z nich zostało aresztowanych przez policję. Aresztowani twierdzili, że przez policjantów byli rozbierani do naga, bici i atakowani paralizatorami[25].
Działania Złotego Świtu zostały w 2013 roku skrytykowane przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Lesbijek i Gejów (ILGA)[14]. Postawienie zarzutów aktorom zostało również potępione między innymi przez Petrosa Konstantinou, przywódcę jednej z antyfaszystowskich organizacji; uznał dane zarzuty za gloryfikację średniowiecza, a prokuratora zajętego sprawą Vasiliego, oskarżył o zwracanie się przeciwko sztuce[17][20]. Przeciwko zarzutom wystąpili również prawnicy oraz członkowie organizacji lewicowo-demokratycznych, określając zarzuty o bluźnierstwo anachronicznymi[20].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.