La Gomera
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
La Gomera – należąca do Hiszpanii wyspa na Oceanie Atlantyckim, będąca częścią archipelagu Wysp Kanaryjskich. Leży nieopodal północno-zachodnich wybrzeży Afryki, wraz z całym archipelagiem zaliczana jest do Makaronezji[1]. Zamieszkiwana przez 19 580 osób (2003 r.). Administracyjnie przynależna do prowincji Santa Cruz de Tenerife. Siedzibą władz wyspy (cabildo insular) jest miasto San Sebastián de La Gomera.
![]() |
Ten artykuł dotyczy wyspy. Zobacz też: La Gomera (miasto). |
![]() |
Ten artykuł od 2014-01 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Los Organos, formacja bazaltowa na wybrzeżu La Gomery. | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Wspólnota autonomiczna | |||
Akwen | |||
Powierzchnia |
378 km² | ||
Populacja (2003) • liczba ludności • gęstość |
| ||
![]() | |||
![]() | |||
| |||
|
Zaludniona przez Guanczów, odkryta przez Hiszpanów w XV w., częściowo podbita przez Jean de Béthencourta i stopniowo zasiedlana przez hiszpańskich osadników, który przejęli od Guanczów język gwizdów el silbo.
Krzysztof Kolumb zatrzymał się na La Gomerze w 1492 – był to jego ostatni postój przed przepłynięciem Atlantyku i odkryciem Ameryki. Do dziś zachował się dom odkrywcy w stolicy wyspy. Obecnie głównym źródłem dochodu jest turystyka.