Księstwo ziębickie
historyczne księstwo śląskie / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Księstwo ziębickie?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Księstwo ziębickie (łac. Ducatus Monsterbergensis, niem. Herzogtum Münsterberg) – dawne księstwo śląskie ze stolicą w Ziębicach, istniejące na obszarze obecnego Dolnego Śląska w latach 1321/1322–1742. Obszar dawnego księstwa ziębickiego zbliżony był do obecnego powiatu ząbkowickiego. Powstało poprzez wydzielenie z księstwa świdnickiego i pozostawało we władzy książąt z dynastii Piastów do 1428 i ponownie od 1542 do 1551 r.
Ten artykuł od 2009-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
1322–1742/1791 | |||
| |||
Stolica | |||
---|---|---|---|
Ustrój polityczny | |||
Pierwszy władca | |||
Ostatni władca |
Karl Josef (do 1791, tytularny) | ||
Zależne od | |||
wydzielenie |
z księstwa świdnickego | ||
Wcielenie |
do Prus | ||
Księstwo ziębickie po utworzeniu w 1322 na mapie Śląska |
Księstwo obejmowało miasta Ziębice, Bardo, Złoty Stok i Ząbkowice Śląskie, a w początkach swojego istnienia Kąty Wrocławskie, Sobótkę, Strzelin, Wiązów, Srebrną Górę i Dzierżoniów[1].