Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krzyż Zasługi Obrońców lub Krzyż „Aizsargów” (łot. Aizsargi Nopelnu krusts) – odznaczenie przyznawane w okresie międzywojennym zasłużonym członkom łotewskiej ochotniczej formacji obrony terytorialnej Aizsargi i innym osobom, które wniosły znaczący wkład na polu obrony terytorialnej i utrzymania porządku w Republice Łotewskiej.
Pomysł ustanowienia odznaczenia przyznawanego za zasługi dla obrony terytorialnej kraju powstałej w 1919 ochotniczej zbrojnej formacji Aizsargi zrodził się w 1924[1], ale samo odznaczenie zostało ustanowione dopiero w trzy lata później[1] i było przyznawane za szczególny wysiłek zbrojny członków organizacji Aizsargi w obronie Łotwy podczas walk z sowietami w wojnie w latach 1918-1920, a także za wkład w utrzymaniu porządku w kraju w okresie po zakończeniu wojny. Odznaczenie nadawane było przez prezydenta Łotwy do 20 marca 1939[2].
Krzyż w kształcie swastyki wykonany był w Rydze przez grawera W. Millersa ze srebra próby 875. Miał wymiary 40x40 mm[3].
W sumie odznaczono około 1 tys. osób[4].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.