Krawczynek długodzioby[3], krawczynek[4] (Phyllergates cucullatus) – gatunek małego ptaka z podrodziny wierzbówek (Cettiinae) w obrębie rodziny wierzbówkowatych (Cettiidae). Występuje w południowo-wschodniej Azji. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Szybkie fakty Domena, Królestwo ...
Zamknij
Takson wyodrębniony ostatnio z Orthotomus[5][6][7][8]. Zaliczany czasem do tego gatunku w randze podgatunku takson heterolaemus przez obecne ujęcia systematyczne traktowany jest jako odrębny gatunek – krawczynek żółtobrzuchy (Phyllergates heterolaemus)[3][9][10][11].
Krawczynek występuje w zależności od podgatunku[11]:
- P. c. coronatus (Blyth, 1861) – wschodnie Himalaje do Indochin
- P. c. thais Robinson & Kloss, 1923 – południowa Tajlandia
- P. c. malayanus Chasen, 1938 – Półwysep Malajski
- P. c. cucullatus (Temminck, 1836) – Sumatra, Jawa i Bali
- P. c. cinereicollis Sharpe, 1888 – północno-wschodnie Borneo
- P. c. viridicollis (Salomonsen, 1962) – Palawan (południowo-zachodnie Filipiny)
- P. c. philippinus Hartert, 1897 – Luzon (północne Filipiny)
- P. c. everetti Hartert, 1897 – Flores (Małe Wyspy Sundajskie)
- P. c. riedeli A.B. Meyer & Wiglesworth, 1895 – północny Celebes
- P. c. meisei Stresemann, 1931 – południowo-środkowy Celebes
- P. c. hedymeles Stresemann, 1932 – masyw górski Lompobatang (południowo-zachodni Celebes)
- P. c. stentor Stresemann, 1938 – środkowy i południowo-wschodni Celebes
- P. c. relictus Rheindt, Prawiradilaga, Ashari, Suparno & N.S.R. Ng, 2020 – Peleng (Wyspy Banggai)
- P. c. sulanus Rheindt, Prawiradilaga, Ashari, Suparno & N.S.R. Ng, 2020 – Taliabu (Wyspy Sula)
- P. c. dumasi Hartert, 1899 – Buru i Seram (środkowe Moluki)
- P. c. batjanensis Hartert, 1912 – Bacan (północne Moluki, na południowy zachód od Halmahery)
IUCN uznaje krawczynka długodziobego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako lokalnie pospolity. Ze względu na brak dowodów na spadki liczebności bądź istotne zagrożenia dla gatunku BirdLife International ocenia trend liczebności populacji jako prawdopodobnie stabilny[2].
Phyllergates cucullatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017, wersja 2023-1 [dostęp 2024-01-31] (ang.). Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Uaktualnienia strony. [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-01-31]. B. Nguembock, J. Fjeldså, A. Tillier, E. Pasquet. A phylogeny for the Cisticolidae (Aves: Passeriformes) based on nuclear and mitochondrial DNA sequence data, and a re-interpretation of an unique nest-building specialization. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 42 (1), s. 272–286, 2007. DOI: 10.1016/j.ympev.2006.07.008. (ang.). Charles G. Sibley, Burt L. Monroe Jr.: Distribution and Taxonomy of the Birds of the World. New Haven: Yale University Press, 1990. ISBN 0-300-04969-2. Brak numerów stron w książce Peter Ryan, Richard Dean, Steve Madge, David Pearson: Family Cisticolidae (Cisticolas & allies). W: Josep del Hoyo, Andrew Elliott, David A. Christie: Handbook of the Birds of the World. Cz. 11: Old World Flycatchers to Old World Warblers. Barcelona: Lynx Edicions, 2006, s. 423. ISBN 84-96553-06-X. (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne:
