Kościół św. Klemensa w Ustroniu
zabytkowy kościół w Ustroniu (woj. śląskie) / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Kościół św. Klemensa w Ustroniu?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Kościół pod wezwaniem św. Klemensa papieża i męczennika – rzymskokatolicki kościół parafialny w Ustroniu na Śląsku Cieszyńskim.
![]() oraz A-352/78 z 7.07.1978 r.[1] | |||||||||||
kościół parafialny | |||||||||||
Państwo | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||
Miejscowość | |||||||||||
Wyznanie | |||||||||||
Kościół | |||||||||||
Parafia | |||||||||||
Wezwanie | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
![]() | |||||||||||
|
Pierwsze wzmianki o parafii ustrońskiej pochodzą z 1447 roku. Kościół, który wówczas istniał, zbudowany prawdopodobnie w 1444 r., był drewniany i zlokalizowany na obecnym starym cmentarzu katolickim przy ul. Daszyńskiego[2]. W okresie reformacji trafił w ręce ewangelików. Do Kościoła katolickiego powrócił w 1654 roku, jako filialny parafii w Goleszowie[3]. W 1784 r. z powodu fatalnego stanu budynku podjęto decyzję o jego zamknięciu[2]. Kościół rozebrano w 1787 r.[4]
W 1785 roku utworzono nową, samodzielną parafię, a za świątynię posłużyła kaplica zlikwidowanego sierocińca jezuickiego[3]. Po jej przebudowie na kościół późnobarokowo-klasycystyczny, poświęcono go 23 września 1788 roku - pierwszym proboszczem został były jezuita, pochodzący ze Skoczowa ksiądz Franciszek Teodor Entzendorfer[3].
W latach 1835–1837 roku w miejsce dotychczasowej wieży drewnianej wybudowano nową, murowaną, a w 1846 roku poszerzono nawę i prezbiterium[3]. W takim kształcie świątynia istnieje do dnia dzisiejszego.
Budynek kościoła został zwrócony prezbiterium na zachód. Posiada nawę trójprzęsłową, a w niej i w transepcie sklepienia żaglaste o wydatnych gurtach. Okna są zamknięte łukami segmentowymi, a dach dwuspadowy obecnie pokryty jest blachą. Wieża czworoboczna o oknach zamkniętych półkoliście nakryta została kopulastym hełmem i posiada zegar.
W ostatnich latach XX wieku dokonano kilku znaczących remontów - w 1997 roku wymieniono zegar na wieży. Z zachowanych, ciekawszych elementów należy wymienić barokowo-klasycystyczną ambonę, chrzcielnicę, obraz św. Klemensa z XIX wieku oraz organy firmy Rieger o trakturze gry pneumatycznej z początku XX wieku. Uwagę zwracają drewniane, malowane stacje drogi krzyżowej z 1893 r. autorstwa Józefa Riffesera z pracowni w St. Ulrich w Południowym Tyrolu, restaurowane w bieżącym wieku[4].
Przed kościołem stoją kamienne figury św. Jana Nepomucena oraz św. Józefa z Dzieciątkiem, wykonane pod koniec XVIII wieku przez Wacława Donaya ze Skoczowa[2].
Od strony północnej do kościoła przylega dawny jezuicki sierociniec z 1740 roku, częściowo rozebrany w latach 30. XX wieku. W latach 70. XX w. jego pomieszczenia zaadaptowano do przyjmowania grup młodzieży z Ruchu Światło-Życie. Kolejny remont, z częściową rozbudowa budynku od strony dziedzińca, przeprowadzono w latach 1998-2000[3].