Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sieniawie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Sieniawa archidiecezji przemyskiej.
A-832 z dnia 6.12.1988[1] | |||||||||||||||||
kościół parafialny | |||||||||||||||||
Widok od frontu | |||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość |
Sieniawa | ||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||
Parafia | |||||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne |
15 sierpnia | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
50°10′35,4″N 22°36′27,5″E | |||||||||||||||||
|
Jest to świątynia wzniesiona w latach 1719–1751 na miejscu wcześniejszego, drewnianego kościoła i klasztoru ufundowanego przez Mikołaja Hieronima Sieniawskiego po założeniu Sieniawy. W 1745 roku kościół został poświęcony. Około 1754 roku do świątyni został dobudowany murowany klasztor ojców Dominikanów.
W 1778 roku Austriacy przeprowadzili kasatę klasztoru ojców Dominikanów i przenieśli zakonników do Jarosławia. Od 20 grudnia 1788 roku świątynia poklasztorna pełni funkcję kościoła parafialnego.
W czasie I wojny światowej zostały zniszczone dach i wnętrze świątyni parafialnej. Niezbędny remont został zakończony w 1923 roku.
W 1952 roku został zbudowany ołtarz główny, a w 1955 roku powstały ołtarze boczne. Polichromia świątyni została wykonana przez Stanisława Jakubczyka w 1954 roku[2].
W podziemiach znajduje się krypta rodowa Czartoryskich[3][4].