Korzec (jednostka objętości)
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Korzec – dawna jednostka objętości, stosowana dla ciał sypkich (tzw. miara nasypna). Była stosowana od średniowiecza do 2. połowy XIX wieku.
Korzec dzielił się na 4 ćwiertnie, 16 lub 12 korczyków i 32 lub 24 miary[1]. 30 korców (czasem 60) tworzyło łaszt[1]. W okresie XVI–XVIII wieku istniało około 300 lokalnych korców[1], np.:
- korzec berliński – 54,9614 litra
- korzec rzymski (łac. modius) – ok. 10,5
- korzec krakowski – 501,116 litra[2]
- korzec warszawski – 120,6 litra
- korzec toruński – 54,8 litra
- korzec gdański – 54,7 litra
- korzec wrocławski – 74,1 litra
- korzec amerykański (1 US bushel) = 35,239072 litra, używany do dziś w notowaniach giełdowych produktów sypkich, np. pszenicy
Według Konstytucji 1764 roku warszawski korzec skarbowy odpowiadał 32 garncom = 120,6 litra[1]. W latach 1819–1848 w Królestwie Polskim używano korca nowopolskiego, który wynosił 128 litrów[1]. W zaborze pruskim korzec nie był używany[1].
Remove ads
Remove ads
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Remove ads