![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e9/Serpent_Mound_%2528aerial_view%2529.jpg/640px-Serpent_Mound_%2528aerial_view%2529.jpg&w=640&q=50)
Kopiec Węża
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kopiec Węża (ang. Serpent Mound) – wał ziemny znajdujący się na płaskowyżu w rejonie Bush Creek niedaleko Peebles w hrabstwie Adams w amerykańskim stanie Ohio[2]. W 1964 roku wpisany na listę National Historic Landmark[1]. Kształtem przedstawia wijącego się węża ze spiralnie skręconym ogonem, połykającego jajo[3]. Jego pochodzenie i przeznaczenie jest przedmiotem sporów[4].
![]() | |||
![]() | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
![]() | |||
|
Konstrukcja znajduje się wewnątrz krateru powstałego wskutek uderzenia meteorytu[5]. Została wykonana z głazów przykrytych ziemią. Ma 400 m długości, 6 m szerokości i 1,5 m wysokości[3]. Jej przeznaczenie nie jest znane, brak pochówków i jakichkolwiek konstrukcji wyklucza jednak funkcję nekropolii bądź sanktuarium[4].
Stanowisko zostało opisane po raz pierwszy w 1848 roku przez Ephraima Squiera i Edwina Davisa. W latach 1887-1889 Frederic Ward Putnam z Peabody Museum przeprowadził prace wykopaliskowe, nie znajdując jednak żadnych artefaktów[5]. Pochodzenie wału wiązano początkowo z kulturą Adena, istniejącą w dolinie rzeki Ohio w ostatnich stuleciach przed naszą erą[4]. W trakcie przeprowadzonych w 1991 roku prac archeologicznych na stanowisku wydobyto kawałki węgla drzewnego datowane metodą radiowęglową na okres między 1025 a 1215 rokiem, co stało się podstawą do przesunięcia daty jego powstania o kilka stuleci w przód i uznania za wytwór kultury Fort Ancient[5]. Znaczenie konstrukcji nie jest jasne, zdaniem badaczy może być ona świadectwem wyobrażeń religijnych północnoamerykańskich Indian lub mieć związek z obserwacjami astronomicznymi[3]. Głowa węża zorientowana jest w kierunku położenia Słońca podczas przesilenia letniego, więc zdaniem niektórych całość byłaby rodzajem kalendarza[5]. Zgodnie z inną hipotezą budowa wału związana była z pojawieniem się komety Halleya w 1066 roku. Kształt konstrukcji miałby odwzorowywać trasę przelotu obiektu na nocnym niebie[4].
Niejasności co do pochodzenia konstrukcji sprawiły, iż stała się ona obiektem licznych spekulacji pseudonaukowych. Dopatrywano się w niej „miejsca mocy” lub uważano za przedstawienie węża kuszącego Ewę w raju[2], zaś jej wzniesienie przypisywano m.in. Zaginionym Plemionom Izraela, Aztekom i wikingom[3].