![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/ac/Kobylarzowy_%25C5%25BBleb_T17.jpg/640px-Kobylarzowy_%25C5%25BBleb_T17.jpg&w=640&q=50)
Kobylarzowy Żleb
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kobylarzowy Żleb (ok. 1420–1800 m n.p.m.) – głęboki żleb w Tatrach opadający w zachodnim kierunku z Czerwonego Grzbietu (z okolic Kobylarzowego Siodełka) do Doliny Miętusiej. Od południowej strony jego bardzo strome zbocza tworzą poszarpane turnie Litworowego Grzbietu zakończone Ratuszem Litworowym, od północy Kobylarzowa Turnia[1]. Po północnej stronie z Kobylarzowej Turni opada do niego Szary Żleb tworzący boczne odgałęzienie. Kobylarzowy Żleb rozpoczyna się tuż obok polodowcowego kotła Wielkiej Świstówki[2]. Jest głębokim wąwozem o stromych ścianach, wyciętych w przeszłości w skałach wapiennych przez język lodowca[3].
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/ac/Kobylarzowy_%C5%BBleb_T17.jpg/640px-Kobylarzowy_%C5%BBleb_T17.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/63/Kobylarzowy_%C5%BBleb_a2.jpg/640px-Kobylarzowy_%C5%BBleb_a2.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/45/Kobylarzowy_%C5%BBleb_3.jpg/640px-Kobylarzowy_%C5%BBleb_3.jpg)
Wiosną obficie zakwitają tutaj typowe rośliny górskie, z których niektóre rosną tylko w Tatrach. Liczne kępy tworzy tu różeniec górski, len karpacki, skalnica dwuletnia, wiechlina alpejska, pojedynczymi kępkami rośnie rutewka orlikolistna, szczeliny skał porasta fiołek alpejski i jaskier alpejski. Całymi darniami występuje lepnica bezłodygowa tworząca poduszki i miniaturowe krzewinki szpalerowe płożące się po skałach – wierzba żyłkowana i alpejska, liczne gatunki skalnic i goryczek, powojnik alpejski, ostróżka tatrzańska i inne (w TPN wszystkie rośliny podlegają ochronie)[3]. Rosną tutaj także gnidosz Hacqueta, głodek kutnerowaty i traganek wytrzymały – bardzo rzadkie rośliny, w Polsce występujące tylko w Tatrach i to w nielicznych tylko miejscach[4].
Przejście Kobylarzowego Żlebu sprawia pewne problemy. Stromo pnąca się w górę ścieżka prowadzi jego dnem zasypanym piargami i rumowiskiem kamiennym. Łatwo o poślizgnięcie się na drobnych piargach osuwających się pod butami, należy więc zachować szczególną ostrożność, zwłaszcza podczas schodzenia w dół. W jednym miejscu, 30 min. przed wyjściem na Czerwony Grzbiet, podejście jest bardzo strome. Pokonać trzeba 12-metrowej wysokości próg skalny ubezpieczony łańcuchem[5]. W zimie żlebem schodzą lawiny, w jego dolnej części pod Litworowym Grzbietem zalega płat śniegu aż do lata. W środkowej części znajduje się jaskinia Szara Studnia, a w górnej Jaskinia w Kobylarzowym Żlebie i tuż przy samym szlaku jaskinia Studnia na Szlaku[6].