Klasztor na Břevnovie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Klasztor na Břevnovie lub klasztor břevnovski (czeski: Břevnovský klášter) – klasztor benedyktynów pw. św. Małgorzaty w Břevnovie, w Pradze. Został założony przez księcia Bolesława II i świętego Wojciecha, biskupa Pragi, w 993, jako pierwszy męski klasztor w Czechach. Zbudowany na mokradłach, a więc mitycznym miejscu przejścia między światem demonów a światem ludzi, miał za zadanie zablokowanie tego „przejścia”[2].
nr rej. 11718/1-1426 z 3 maja 1958[1] | |||
Widok na klasztor | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Miasto wydzielone | |||
Miejscowość | |||
Kościół | |||
Właściciel | |||
Typ zakonu |
męski | ||
Obiekty sakralne | |||
Kościół |
św. Małgorzaty | ||
Założyciel klasztoru | |||
Styl | |||
Data zamknięcia |
1951 | ||
Data reaktywacji |
1991-93 | ||
50°05′05″N 14°21′25″E | |||
| |||
Strona internetowa |
Budynki stojące do dziś, w tym kościół św. Małgorzaty, budynki klasztorne i prałatówka, pochodzą z XVIII wieku i zostały zbudowane w stylu barokowym. W 1757 Prusacy zorganizowali tu szpital wojskowy, gdzie zmarło 2,5 tysiąca żołnierzy, pochowanych za klasztornym spichlerzem. W czasie wojen napoleońskich ponownie była tu lecznica; a po 1950 klasztor służył jako siedziba jednostek MSW i część Archiwum Państwowego.