![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e5/Nacchere.jpg/640px-Nacchere.jpg&w=640&q=50)
Kastaniety
instrument muzyczny / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kastaniety (hiszp. castañuelas) – instrument muzyczny z grupy idiofonów zderzanych[1]. Występują w dwóch głównych odmianach: tradycyjnej i orkiestrowej[1].
![]() |
Ten artykuł dotyczy instrumentu muzycznego. Zobacz też: Kastaniety (album). |
![]() | |||
Klasyfikacja naukowa | |||
111.141 | |||
Klasyfikacja popularna | |||
instrument perkusyjny | |||
Podobne instrumenty | |||
talerze orkiestrowe, marakasy, agogo, pudełko akustyczne(inne języki), paszcze(inne języki) | |||
|
Kastaniety tradycyjne wykorzystywane są w tańcu i mają formę dwóch muszelkowatych płytek z drewna grenadillowego, bukowego lub kokosowego, rzadziej z kości (słoniowej[1]) lub rogu, nawleczonych w jednym końcu na sznur[2]. Grający nakłada sznur na kciuk i uderzając pozostałymi palcami w jedną z muszelek wywołuje krótki, wysoki dźwięk[1][2].
Kastaniety orkiestrowe mają formę dwóch lub czterech wklęsłych, drewnianych muszli, przytwierdzonych luźno do drewnianej płytki osadzonej na trzonku (rączce). Przy potrząsaniu, muszle uderzają w płytkę wywołując krótkie, mniej ostre niż w tradycyjnych dźwięki[1]. Również rytm kastanietów orkiestrowych jest mniej precyzyjny niż tradycyjnych[2].
Figurami rytmicznymi(inne języki) kastanietów są rytmy punktowane i tremolo. Ich głos w partyturze zapisuje się na dowolnej wysokości pięciolinii, czasami razem z innymi instrumentami perkusyjnymi[2].
Pierwowzorem kastanietów była prymitywna klaskanka z dwóch kawałków drewna lub kości. Do południowej Europy dotarły w XVI wieku z Azji. Rozpowszechniły się szczególnie w Hiszpanii[1] i południowych Włoszech[2]. Do orkiestry symfonicznej i operowej wprowadzone zostały w okresie romantyzmu wraz z innymi narodowymi instrumentami perkusyjnymi o charakterystycznej barwie (np. tamburyn)[3]. Niektórzy kompozytorzy (m.in. Camille Saint-Saëns, Maurice Ravel) wprowadzali je czasami do muzyki artystycznej w celu uwypuklenia kolorytu lokalnego. Współcześnie stosowane w orkiestrach tanecznych[4], i w orkiestrze symfonicznej, na równi z innymi instrumentami perkusyjnymi[1].