Kaoru Inoue
japoński polityk / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kaoru Inoue (jap. 井上 馨 Inoue Kaoru; ur. 16 stycznia 1836 w Yuda w hanie Chōshū (ob. prefektura Yamaguchi), zm. 1 września 1915 w Shizuoce w prefekturze Shizuoka[1]) – japoński polityk, pierwszy minister spraw zagranicznych Japonii (1885–1887).
Data i miejsce urodzenia |
16 stycznia 1836 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
1 września 1915 | ||
Minister spraw zagranicznych Japonii | |||
Okres |
od 22 grudnia 1885 | ||
Przynależność polityczna |
bezpartyjny | ||
Poprzednik |
brak (funkcję utworzono) | ||
Następca | |||
|
Pochodził z hanu Chōshū, z drobnej rodziny samurajskiej[2]. Studiował w miejscowej szkole nauki zachodnie (rangaku)[2]. W młodości zaprzyjaźnił się z Hirobumim Itō[3]. W 1863 roku wszedł w skład poselstwa wysłanego do Wielkiej Brytanii. Po powrocie do Japonii rok później uczestniczył w negocjacjach pokojowych z cudzoziemcami po ataku na Fort Shimonoseki. Jako zwolennik obalenia siogunatu Tokugawów i przywrócenia pełni władzy cesarzowi brał udział w wypracowaniu porozumienia między hanami Chōshū i Satsuma i zakupie od Brytyjczyków broni dla walczących z siogunatem[2][3].
W okresie restauracji Meiji jeden z czołowych polityków obozu rządzącego i zwolennik okcydentalizacji Japonii. Jako wiceminister finansów (1871–1873)[1] współuczestniczył w przeprowadzaniu istotnych reform, m.in. likwidacji hanów[2]. Od 1885 do 1887 roku był pierwszym ministrem spraw zagranicznych Japonii[2]. Podczas swojego urzędowania na tym stanowisku działał na rzecz rewizji traktatów nierównoprawnych[1][2]. W późniejszym okresie był ministrem rolnictwa i handlu (1888–1889), finansów (1898) i spraw wewnętrznych (1898–1901)[1]. Był doradcą cesarza Mutsuhito i jednym z genrō[1][2].