Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Kładka Pamięci – pomnik w formie instalacji artystycznej znajdujący się na ul. Chłodnej przy skrzyżowaniu z ul. Żelazną w Warszawie. Upamiętnia drewniany most istniejący w tym miejscu w getcie warszawskim w 1942[1].
 Kładka Pamięci nocą, widok w kierunku zachodnim | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Miejsce | |
| Projektant |
Tomasz Lec |
| Fundator |
Urząd Dzielnicy Wola |
| Data odsłonięcia |
1 października 2011 |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
 52°14′15,73″N 20°59′20,67″E | |
Pomnik powstał jako element zrealizowanego w latach 2010–2011 projektu rewitalizacji wschodniego odcinka ulicy Chłodnej[2].
Drewniany most nad ulicą Chłodną, wyłączoną z warszawskiego getta z uwagi na jej ważne znaczenie komunikacyjne, był największą z czterech tego rodzaju konstrukcji na terenie dzielnicy zamkniętej[uwaga 1]. Został zbudowany na wysokości drugiego piętra pomiędzy kamienicami pod adresami Chłodna 23 i 26[3]. Miał ułatwić Żydom przemieszczanie się pomiędzy południową i północną częścią getta (tzw. małym i dużym gettem) przez ruchliwe skrzyżowanie z ulicą Żelazną[4]. Mieszkańcy getta mogli z niego zobaczyć niedostępną dla nich część Warszawy, dlatego bywał nazywany mostem westchnień[5].
Most, zaprojektowany przez niemiecką firmę Schmied i Muentzermann, został oddany do użytku 26 stycznia 1942[6][3]. Ruch kołowy w dalszym ciągu odbywał się ulicą Żelazną (po zmianach granic getta jesienią 1941 mur getta został przesunięty na środek ulicy)[7]. Ruch na skrzyżowaniu regulowali polscy i żydowscy policjanci za pomocą specjalnej bramy[4].
Wysoki most, wzniesiony w pobliżu ważnego skrzyżowania nad przelotową ulicą Chłodną, stał się jednym z symboli podzielonego przez Niemców miasta[8]. Został rozebrany po zmniejszeniu obszaru getta w czasie wielkiej akcji deportacyjnej i włączeniu jego części położonej na południe od ulicy Leszno do „aryjskiej” części Warszawy w sierpniu 1942[9][10].
Pomnik składa się z dwóch par ponad dziesięciometrowych słupów ustawionych po obu stronach ulicy. Zostały one obłożone okładziną z brązu krzemowego, mającego przypominać drewniane belki mostu. Pomiędzy słupami rozpięto cztery światłowody o długości 27 metrów, wyznaczające miejsce, w którym znajdował się podest i poręcze mostu[11][2].
W zamierzeniu projektanta instalacji, Tomasza Leca, ma być ona strukturą niejednoznaczną służącą kontemplacji – inną w świetle słonecznym, w deszczu i w nocy[12]. Po włączeniu iluminacji po zapadnięciu zmroku białe linie światła wyznaczą w powietrzu pustą i niedostępną przestrzeń, a cienie rzucane przez umieszczone na wysokości ośmiu metrów dwa małe ekrany mają stwarzać iluzję, że po kładce poruszają się ludzie[11].
W dwóch słupach ustawionych po północnej stronie Chłodnej zamontowano cztery stereoskopy, w których można obejrzeć trójwymiarowe zdjęcia mostu oraz usłyszeć dźwięki przejeżdżających tramwajów, tupot ludzkich stóp na schodach mostu i śpiew żydowskiego kantora[2][11].
Instalacja została uruchomiona 1 października 2011 wraz z oddaniem do użytku przebudowanego odcinka ulicy Chłodnej[13]. Jest trzecim znajdującym się na skrzyżowaniu upamiętnieniem drewnianego mostu z 1942, po odsłoniętym w kwietniu 2007 muralu Tam była kładka i ustawionym w listopadzie 2008 jednym z 22 pomników granic getta[14][15].
