![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/32/Ryukyuan_languages_map.png/640px-Ryukyuan_languages_map.png&w=640&q=50)
Języki riukiuańskie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Języki riukiuańskie (jap. 琉球語 ryūkyūgo) – grupa języków używanych na Wyspach Riukiu. Istnieją różne koncepcje ich klasyfikacji – często nadal uważane są za dialekty języka japońskiego, jednak obecnie widać coraz wyraźniejszą tendencję do wyodrębniania ich jako oddzielnych języków, tworzących wraz z japońskim jedną rodzinę językową[1] (w taki sposób grupuje je np. baza danych Ethnologue[2]).
![]() |
Ten artykuł od 2009-04 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/32/Ryukyuan_languages_map.png/640px-Ryukyuan_languages_map.png)
Językami z tej grupy posługuje się ponad milion ludzi.
Nie ma jasnych zasad co do wyodrębniania poszczególnych języków, jednak zazwyczaj wyróżnia się 6 języków riukiuańskich:
- język amami (130 000 użytkowników)
- język miyako (55 783 użytkowników)
- język okinawski (900 000 użytkowników)
- język kunigami
- język yaeyama (44 650 użytkowników)
- język yonaguni (1800 użytkowników)
Ethnologue wyróżnia 11 języków riukiuańskich[3], natomiast japoński Narodowy Instytut Języka Ojczystego dzieli te etnolekty na trzy główne grupy (Amami-Okinawa, Sakishima i Yonaguni) obejmujące w sumie 14 dialektów, traktowanych jako dialekty języka japońskiego[4].