![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/59/Lengua_de_Signos_%2528Juan_Pablo_Bonet%252C_1620%2529_A.jpg/640px-Lengua_de_Signos_%2528Juan_Pablo_Bonet%252C_1620%2529_A.jpg&w=640&q=50)
Język migowy
język wizualno-przestrzenny używany przez głuchych / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Język migowy?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Język migowy – język naturalny[1][2] służący do porozumiewania się bez używania narządu słuchu, zazwyczaj przez same osoby głuche lub osoby słyszące z osobami głuchymi. Języki migowe są językami wizualno-przestrzennymi[uwaga 1] nabytymi drogą naturalnej akwizycji przez głuche dzieci od głuchych rodziców[uwaga 2]. Pierwszą wersją pisaną języków migowych był opracowany w roku 1825 system Bébiana[3]. W roku 1974 opracowano najbardziej popularną formę zapisu – SignWriting[4].
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/59/Lengua_de_Signos_%28Juan_Pablo_Bonet%2C_1620%29_A.jpg/320px-Lengua_de_Signos_%28Juan_Pablo_Bonet%2C_1620%29_A.jpg)
Juan Pablo Bonet, 1620.
Na całym świecie używa się około 200–300 odmiennych języków migowych i ciągle powstają nowe[uwaga 3]. Obszary używania konkretnych języków migowych nie zawsze pokrywają się z granicami państw czy zasięgiem języków mówionych[5]. Społeczność osób głuchych na całym świecie liczy według szacunków około 70 milionów[6].