Jaskinia Miętusia
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Jaskinia Miętusia – jaskinia w Dolinie Miętusiej w Tatrach Zachodnich[2]. Jest jedną z największych jaskiń w Tatrach. Zajmuje czwarte miejsce pod względem długości i ósme miejsce pod względem deniwelacji w Polsce. Jest też jaskinią o największej rozciągłości horyzontalnej w Polsce (około 1150 metrów)[3]. Ma jeden otwór wejściowy położony u podnóża Dziurawego, pomiędzy Wielką a Małą Świstówką, na wysokości 1273 metrów n.p.m.[4][5] Niektóre części jaskini są słabo zbadane i udokumentowane. Długość odkrytych korytarzy wynosi 10780 metrów, a deniwelacja 305 metrów[6].
Szybkie fakty Państwo, Województwo ...
Mała Świstówka. Po lewej w zboczu Dziurawego wejście do Jaskini Miętusiej | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Właściciel | |
Długość |
10 780 m |
Rozciągłość pozioma |
1150 m |
Głębokość |
283 m |
Deniwelacja |
305 m |
Wysokość otworów |
1273 m n.p.m. |
Wysokość otworów nad dnem doliny |
120 m |
Ekspozycja otworów |
ku NE |
Data odkrycia |
1936 |
Odkrywca |
Władysław Gorycki |
Ochrona i dostępność |
dostępna dla taterników jaskiniowych[1] |
Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.D-11.01 |
49°14′47″N 19°53′56″E |
Zamknij