Jan Klemens Branicki (hetman)
hetman wielki koronny, kasztelan i wojewoda krakowski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Jan Klemens Branicki (hetman)?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Jan Klemens Branicki herbu Gryf (ur. 21 września 1689 w Tykocinie lub Białymstoku, zm. 9 października 1771 w Białymstoku) – hrabia na Branicach, Ruszczy i Tykocinie[1], miecznik wielki koronny, hetman polny koronny (1735[2]–1752[3]), hetman wielki koronny (1752), kasztelan krakowski, wojewoda krakowski od 1746, chorąży wielki koronny w latach 1724–1746, starosta brański[4], starosta mościcki w 1744 roku[5], prezes Komisji Wojskowej Koronnej[6].
Ten artykuł dotyczy hetmana wielkiego koronnego. Zobacz też: inne osoby o tym imieniu i nazwisku. |
Portret pędzla Augustyna Mirysa | |||
Gryf | |||
Rodzina | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||
Data i miejsce śmierci | |||
Ojciec | |||
Matka |
Katarzyna Scholastyka Sapieha | ||
Żona |
Katarzyna Barbara Radziwiłł, | ||
Odznaczenia | |||
|
Jeden z największych polskich magnatów XVIII w. Właściciel 12 miast, 257 wsi i 17 pałaców. Ostatni męski przedstawiciel rodu Branickich herbu Gryf. Kawaler (hiszpańskiego) orderu Złotego Runa.
Był jedynym synem wojewody podlaskiego Stefana Mikołaja Branickiego i Katarzyny z Sapiehów. Drugie imię, Klemens, przybrał później, zamiast nadanego na chrzcie imienia Kazimierz, nawiązując tym do tradycji rodu, w którym imiona Jan Klemens nosili zasłużeni przodkowie. Rodzice wybrali dla niego karierę wojskową.