Jakubów (gmina w województwie zielonogórskim)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Jakubów (Radwanice)[2] (od 195?[2] Radwanice) – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1945–1954[3] w woj. wrocławskim i woj. zielonogórskim (dzisiejsze woj. lubuskie). Siedzibą władz gminy był początkowo Jakubów, a następnie od 1946 Radwanice.
Ten artykuł dotyczy gminy dawnej. Zobacz też: gmina Jakubów – współczesna gmina w woj. mazowieckim. |
gmina wiejska | |||
1946-1954[1][2] | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo |
1946–50: wrocławskie | ||
Powiat | |||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1952) | |||
| |||
brak współrzędnych |
Gmina Jakubów powstała po II wojnie światowej na terenie tzw. Ziem Odzyskanych (tzw. II okręg administracyjny – Dolny Śląsk). 28 czerwca 1946 gmina – jako jednostka administracyjna powiatu głogowskiego – weszła w skład nowo utworzonego woj. wrocławskiego[4][5]. 6 lipca 1950 gmina wraz z całym powiatem głogowskim weszła w skład nowo utworzonego woj. zielonogórskiego[6].
Według stanu z 1 lipca 1952 gmina składała się z 13 gromad: Buczyna, Drożów, Drożyna, Jabłonów, Jakubów, Kłębanowice, Lipin, Łagoszów Wielki, Nowa Kuźnia, Nowy Dwór, Przesieczna, Radwanice i Sieroszowice[7]. Gmina została zniesiona 29 września 1954[2] wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[8]. Wraz z kolejną reformą administracyjną (reaktywującą gminy) 1 stycznia 1973 przywrócono jednostkę o nazwie gmina Radwanice w tymże powiecie i województwie[9].