Języki etiopskie

Języki etiopskie (abisyńskie, afrosemickie), właśc. języki etiosemickie – grupa języków z południowo-zachodniej gałęzi języków semickich, powstała przez nawarstwienie się bliskich sobie dialektów południowoarabskich na substrat kuszycki w I tysiącleciu p.n.e., używana w Etiopii i Erytrei. Z powodu długotrwałych kontaktów z językami spoza rodziny semickiej od innych języków z tej rodziny odróżnia je m.in.:

szyk zdania SOV
poprzedzanie rzeczownika przez przymiotnik
używanie liczby pojedynczej rzeczownika z liczebnikiem
tworzenie form kauzatywnych z prefiksem as-/at-
występowanie czasownika o rdzeniu √hlw („znajdować się”), który odmienia się według wzoru perfectum, a ma znaczenie teraźniejsze
występowanie spółgłosek [p] i [ṗ] (p emfatyczne) w zapożyczeniach

Niektóre z tych cech jednak nie występują lub są rzadkie w języku gyyz. Prawie wszystkie języki etiosemickie stosują sylabiczne pismo etiopskie.

Thumb — Mapa językowa obszaru Etiopii i Erytrei

Wyliczenie języków etiopskich

Do języków etiopskich zaliczają się języki:

grupa północna
grupa południowa
- język amharski
- język argobba
- język gafat †
- język harari (adare)
- język gurage
- język inorski – wymieniany w grupie gurage
- język kistane (soddo) – wymieniany w grupie gurage
- język meskański – wymieniany w grupie gurage
- język mesmeski † – wymieniany w grupie gurage
- język sebat bet gurage (guragie) – wymieniany w grupie gurage
- język silte – wymieniany w grupie gurage
- język wolane – czasem uznawany za dialekt języka silte; wymieniany w grupie gurage
- język zay – wymieniany w grupie gurage

Bibliografia

Marcin Krawczuk, Pokrewieństwo języka gyyz i amharskiego z uwzględnieniem języka staroamharskiego (Etiopia), praca magisterska przechowywana w archiwach Instytutu Orientalistycznego Uniwersytetu Warszawskiego, 2005 r., promotor: prof. Joanna Mantel-Niecko, (str. 9–10).