Języki aru – grupa blisko spokrewnionych języków austronezyjskich używanych w Indonezji, na wyspach Aru (prowincja Moluki). Glottolog (4.5, 4.6) proponuje poniższy schemat podziału wewnętrznego rodziny:[1][2]
- Grupa ujir-kola-kompane
- Grupa centralna
- tarangan zachodni
- tarangan wschodni
- karey-barakai
- batuley-mariri
Obszar | |
---|---|
Klasyfikacja genetyczna | |
Kody rodziny językowej | |
Glottolog | aruu1241 |
Występowanie | |
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unicode. |
W regionie częsta jest wielojęzyczność (według informacji z lat 80. XX wieku). Historycznie w charakterze regionalnej lingua franca przyjął się tarangan zachodni, choć w latach 80. jego zasięg był skoncentrowany na południowej części wysp[3]. W tej roli został w dużej mierze wyparty przez lokalny malajski, przy czym zachował się na wyspie Tarangan[4]. Lokalny malajski jest bliski odmianie wyspy Ambon, ale odróżnia się m.in. formą przeczenia tarada lub tara (zamiast seng)[3].
Są bardzo słabo poznane. Dokumentację języków aru zapoczątkowali w latach 80. XX w. badacze związani z Summer Institute of Linguistics (SIL)[5].
W okresie przedeuropejskim języki aru nie miały formy pisanej[6]. Przynajmniej do poł. XIX w. na wyspach nie były szerzej znane inne języki. Początki nasilonego kontaktu z malajskim przypadły na koniec XIX w.[7] Pod względem kulturowym ludność wysp Aru jest silniej związana z Molukami aniżeli Nową Gwineą[8].
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.