Izba rzemieślnicza
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Izba rzemieślnicza – organizacja samorządu gospodarczego rzemiosła, zrzeszająca cechy rzemiosł, spółdzielnie rzemieślnicze z danego terytorium, a także rzemieślników nienależących do cechów oraz inne organizacje, jeżeli ich celem jest wspieranie rozwoju gospodarczego rzemiosła[1].
Podstawowe zadania izb to:
- pomoc w reprezentowaniu zrzeszonych organizacji i członków wobec organów władzy i administracji publicznej,
- udzielanie swym członkom pomocy instruktażowej i doradczej,
- przeprowadzanie egzaminów kwalifikacyjnych[1].
Szczegółowy zakres zadań izb rzemieślniczych określają ich statuty, są to np.:
- ochrona praw i reprezentowanie interesów rzemiosła wobec administracji publicznej oraz innych organizacji i instytucji w kraju i za granicą,
- uczestniczenie w realizacji zadań z zakresu edukacji w celu zapewnienia wykwalifikowanych kadr dla gospodarki,
- nadzór nad organizacją i przebiegiem przygotowania zawodowego w rzemiośle w celu podnoszenia poziomu szkolenia i przygotowania zawodowego młodocianych pracowników,
- promocja działalności gospodarczej i społeczno-zawodowej rzemiosła w kraju i za granicą,
- udzielanie pomocy zrzeszonym członkom w zakresie organizacyjnym oraz doradztwa: prawnego, podatkowego, ekonomicznego i finansowo-księgowego, a także szkoleniowego (np. tworzenie i prowadzenie Centrów Edukacji Promocji i Doradztwa[2]),
- ochrona i wspieranie zanikających zawodów rzemieślniczych, w szczególności, o charakterze rękodzielniczym i artystycznym,
- przeciwdziałanie bezrobociu i optymalizacja rynku pracy,
- świadczenie usług informacyjnych, doradczych, szkoleniowych i finansowych na rzecz mikro i małych przedsiębiorstw,
- udzielanie pomocy zrzeszonym w Izbie członkom w zakresie korzystania ze środków unijnych i innych funduszy pomocowych[3].