![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/41/Perytecjum_a1.jpg/640px-Perytecjum_a1.jpg&w=640&q=50)
Inwolukrelum
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Inwolukrelum (łac. involucrellum) – występująca u workowców okrywa znajdująca się na ekscypulum w perytecjach. Ma ciemną, często czarną, wyjątkowo tylko jasną barwę. Może być zrośnięte z ekscypulum lub oddzielone od niego[1]. Może okrywać całe ekscypulum (inwolukrelum pełne), górną połowę do nasady ekscypulum (inwolukrelum połowiczne) lub tylko jego górną część. Jest to tzw. inwolukrelum wierzchołkowe, występujące np. w rodzinie Bagliettoaceae. Jest ono z ekscypulum związane bardzo luźno[2]. Bardzo rzadko tylko zdarza się, że inwolukrelum okrywa wyłącznie ujście ostioli[3]. Występowanie oraz morfologia inwolukrelum ma znaczenie przy oznaczaniu gatunków niektórych grzybów[1].
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/41/Perytecjum_a1.jpg/640px-Perytecjum_a1.jpg)
Inwolukrelum może mieć różny stopień rozwoju:
- zaczątkowe, istniejjące tylko przy samym ostiolum, np. w rodzajach Thelidium czy Amphorisium,
- wierzchołkowe, istniejące na wierzchołku perytecjum i sięgające do 1/3 lub 1/2 jego wysokości,
- pełne – sięgające aż do podstawy perytecjum. Jeżeli brak go poniżej eksypulum nazywa się go otwartym, jeśli obrasta od dołu także ekscypulum, nazywa się go zamkniętym[2].
Opisy do rysunku: 1 – kora górna, 2 – warstwa glonów, 3 – rdzeń, 4 – inwolukrelum, 5 – ostiola, 6 – peryfizy, 7 – parafizy, 8 – worki z zarodnikami, 9 – ekscypulum