Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Inteligencja emocjonalna, inaczej EQ[1] (ang. emotional quotient, EQ; emotional intelligence, EI) – kompetencje osobiste człowieka w rozumieniu zdolności rozpoznawania stanów emocjonalnych własnych oraz innych osób, jak też zdolności używania własnych emocji i radzenia sobie ze stanami emocjonalnymi innych osób. Jako pierwszy skrótu EQ użył Polak, prof. Kazimierz Dąbrowski, który zasugerował możliwość badania ilorazu emocjonalnego w 1979 r. w książce "Psychoterapia przez rozwój" (patrz str. 40). Ogólną teorię inteligencji emocjonalnej ogłosili w roku 1990 dwaj psychologowie: Peter Salovey oraz John Mayer[2].
Kompetencje zaliczane do inteligencji emocjonalnej, to zdolności komplementarne w stosunku do inteligencji ogólnej, rozumianej jako zdolności czysto intelektualne, analityczne i abstrakcyjne, mierzone ilorazem inteligencji i wyrażane wskaźnikiem IQ [ang.] Intelligence Quotient.
Według Daniela Golemana inteligencja emocjonalna obejmuje zdolność rozumienia siebie i własnych emocji, kierowania i kontrolowania ich, zdolność samomotywacji, empatię oraz umiejętności o charakterze społecznym[3].
Jack Mayer i Peter Salovey mówią o czterech obszarach tworzących inteligencję emocjonalną: spostrzeganie emocji, wspomaganie myślenia za pomocą emocji, rozumienie emocji oraz kierowanie emocjami[3].
Według Reuvena Bar-Ona na inteligencję emocjonalną składa się 5 elementów: inteligencja intrapersonalna, inteligencja interpersonalna, radzenie sobie ze stresem, zdolność adaptacji oraz ogólny nastrój[3].
Do inteligencji emocjonalnej zalicza się trzy główne grupy kompetencji[4][5][6]:
Kompetencje psychologiczne (relacje z samym sobą)
Kompetencje społeczne (relacje z innymi)
Kompetencje prakseologiczne (inaczej kompetencje działania – nasz stosunek do zadań, wyzwań i działań)
Jedno z popularniejszych w praktyce anglosaskiej narzędzi do pomiaru inteligencji emocjonalnej to Multifactor Emotional Intelligence Scale (MEIS), na bazie którego powstał Mayer-Salovey-Caruso Emotional Intelligence Test (MSCEIT). Jack Mayer, Peter Salovey i David R. Caruso stworzyli narzędzie badające cztery płaszczyzny inteligencji emocjonalnej: spostrzeganie emocji, wykorzystywanie emocji w procesach poznawczych, rozumienie emocji oraz kierowanie emocjami[7]. W Polsce opracowano Test Inteligencji Emocjonalnej (TIE)[8], który także jest osadzony w modelu teoretycznym Mayera, Saloveya i Caruso.
Uczeni wyrazili obawy co do stopnia, w jakim miary inteligencji emocjonalnej dotyczące samooceny korelują z dobrze ugruntowanymi w psychometrii wymiarami osobowości. W literaturze naukowej dominuje pogląd, że inteligencja emocjonalna rozumiana jako cecha (ang. Trait EI) jest reinterpretacją zbioru cech osobowości[9][10][11].
Ashkanasy et. al wskazuje też, że obecnie nie ma wystarczająco silnych dowodów na to, że inteligencja emocjonalna przewiduje kompetencje przywódcze po wykluczeniu cech osobowości i IQ[12].
Inne krytyczne głosy przekonują, że testy inteligencji emocjonalnej nie mierzą zdolności poznawczej, tylko wiedzę na temat norm społecznych i konformizm z nimi związany[13].
Locke twierdzi, że koncepcja EI jest sama w sobie błędną interpretacją konstruktu inteligencji, i proponuje alternatywną interpretację: nie jest to inna forma czy typ inteligencji, ale inteligencja - zdolność pojmowania abstrakcji - zastosowana do określonej dziedziny życia: emocji[14].
Inteligencja emocjonalna ma również aspekt moralny. Często postrzegana jako cnota moralna, jest w istocie umiejętnością, która może być wykorzystywana instrumentalnie, jako narzędzie do osiągania celów poprzez manipulację innymi ludźmi[15][16].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.