![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/04/Ikebana-Beispiel.jpg/640px-Ikebana-Beispiel.jpg&w=640&q=50)
Ikebana
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ikebana (jap. 生花, 活花, 生け花, 活け花; „ożywić kwiaty” (po wycięciu z ziemi) – japońska sztuka układania kwiatów, nazywana także kadō (華道, 花道) – „droga kwiatów” (sposób opanowania kompozycji kwiatowej)[1].
![]() | |||||||
Nazwa japońska | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
|
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7b/Nagoya_Ikebana_Art_Exhibition_Sakae_Nov_2018_01.jpg/640px-Nagoya_Ikebana_Art_Exhibition_Sakae_Nov_2018_01.jpg)
W przeciwieństwie do dekoracyjnych bukietów w stylu zachodnim, japońska sztuka układania kwiatów skupia się na tworzeniu harmonii linearnych konstrukcji, rytmu i koloru. Podczas gdy ludzie Zachodu podkreślają liczbę i barwy roślin, poświęcając uwagę przede wszystkim pięknu kwiatów, Japończycy podkreślają linearne aspekty kompozycji. Rozwinęli sztukę obejmującą nie tylko kwiaty, ale również naczynia, łodygi, liście i gałęzie. Cała struktura japońskiego układania kwiatów opiera się na trzech głównych punktach, symbolizujących niebo, ziemię i ludzkość.
„Podstawowym celem układania kwiatów – który stoi ponad ich kształtem, kolorem i pięknem – jest wyrażenie zrozumienia dla kruchego życia maleńkiej rośliny i jej oczekiwania na swoją przyszłość. Ikebana jest tworzona w oparciu o szlachetną, duchową wymianę pomiędzy człowiekiem a rośliną” – Sen’ei Ikenobō (ur. 1933), przedstawiciel czterdziestego piątego pokolenia rodu, dyrektor szkoły ikebany Ikenobō[2].