![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/be/Hubbard_landsat-tn.jpg/640px-Hubbard_landsat-tn.jpg&w=640&q=50)
Hubbard (lodowiec)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Hubbard – lodowiec znajdujący się na Alasce w Stanach Zjednoczonych oraz częściowo na Jukonie w Kanadzie. Jest największym uchodzącym do wody lodowcem Ameryki Północnej[1] oraz największym tego typu niepolarnym lodowcem na świecie[2]. W przeciwieństwie do większości znanych lodowców, od czasu, gdy został pierwszy raz naniesiony na mapy w 1895 roku, posuwa się naprzód w głąb Zatoki Alaski i przyrasta na grubość[1].
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/be/Hubbard_landsat-tn.jpg/320px-Hubbard_landsat-tn.jpg)
Powierzchnia lodowca Hubbard wynosi 2450 km². Swój początek bierze na stokach, wysokiego na 5959 m n.p.m., Mount Logan w kanadyjskim Jukonie. Spływa stamtąd, kończąc swój bieg w wodach zatoki Disenchantment Bay i Fiordu Russella w pobliżu Yakutat na Alasce[2].
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3d/Hubbard_Glacier_Alaska_Map.jpg/320px-Hubbard_Glacier_Alaska_Map.jpg)
Obecna długość lodowca wynosi około 123 km. Jego cielące się wciąż czoło sięga 11,4 km w głąb zatoki[1], a jego wysokość wynosi, zależnie od pory roku, od 60 do 100 m ponad poziomem morza[2]. Krzywoliniowa szerokość czoła wynosi obecnie 11,5 km[2]. Pomiary wykonane w latach 1986 i 1991 wykazały, że jego łożysko, w odległości 1,5 km do czoła w górę biegu, jest położone na głębokości 414 m poniżej poziomu morza[1]. Zachodnia część lodowca na długości 2 km od czoła złożona jest z lodu pochodzącego z lodowca Valerie[2].