![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/85/HLuna_Maqueta_lou.jpg/640px-HLuna_Maqueta_lou.jpg&w=640&q=50)
Huaca de la Luna
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Huaca de la Luna (Świątynia Księżyca) – prekolumbijska budowla wzniesiona z milionów suszonych cegieł przez kulturę Mochica (Moche). Położona jest w pobliżu wulkanu Cerro Blanco w dolinie Moche na północnym wybrzeżu Peru. W jej pobliżu znajduje się siostrzana budowla zwana Huaca del Sol (Świątynia Słońca).
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/85/HLuna_Maqueta_lou.jpg/320px-HLuna_Maqueta_lou.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d3/Huaca_de_la_Luna_-_Ao%C3%BBt_2007.jpg/640px-Huaca_de_la_Luna_-_Ao%C3%BBt_2007.jpg)
Budowla została wzniesiona między I a VIII wiekiem n.e.[1] Razem z przyległymi placami i platformami mierzy u podstawy 210x290 metrów. Przed nią rozciąga się duży plac otoczony grubym murem, a po jego lewej stronie znajdują się tarasy i rampa prowadząca na górę świątyni. Na szczycie mieścił się dziedziniec oraz ołtarz[2]. Według archeologów Ricardo Moralesa i Santiago Uceda Castillo badających strukturę, wbrew nazwie nie była ona poświęcona Księżycowi lecz bogowi Aiapecowi[3]. Archeolodzy przypuszczają również, że Huaca de la Luna poza funkcjami administracyjnymi, wojskowymi oraz mieszkalnymi pełniła przede wszystkim funkcje ceremonialne i religijne. Tam też kapłani ustalali nadejście określonych zjawisk naturalnych jak: przesilenia, równonoce, pory deszczowe czy zaćmienia słońca i księżyca. Wiele pomieszczeń zostało udekorowanych kolorowymi freskami z tym związanymi. Kapłani ogłaszali również jaka jest boska wola i jakiego rodzaju ofiary są wymagane. Często były to ofiary z ludzi, których krew ofiarowywano bogowi Aiapecowi[3].
W jednym z naroży głównego placu u podnóża świątyni znajdują się freski przedstawiające sceny z mitologii kultury Moche, zwierzęta z boskimi atrybutami, sceny z połowów ryby oraz wojownicy w różnych pozach[4]. Archeolodzy uważają, że w tym miejscu odbywały się przygotowania do uroczystości na głównym placu[3].
Po upadku kultury Moche jej terytoria zostały częściowo zajęte przez osadników Chimú, a w XV wieku znalazły się pod kontrolą Inków. Po najeździe hiszpańskich konkwistadorów budowle Huaca zostały całkowicie porzucone[1]. Pierwsze badania świątyni przeprowadził w latach 1898-99 niemiecki archeolog Max Uhle. Od jego nazwiska wziął nazwę jeden z placów, który uważał za jedno z trzech najważniejszych miejsc na tym stanowisku. Później obiekt badali jeszcze m.in. Alfred Kroeber i Rafael Larco Hoyle. Wykopaliska ujawniły pozostałości ceramiki, figurek zwierząt i ludzi oraz pochówki. Na początku 2017 roku przy jednym z placów po zachodniej stronie budowli natrafiono na trzy grobowce należące przypuszczalnie do władców lub kapłanów. Zmarli mieli 18 i 40 lat. Wraz z nimi złożono ceramiczne naczynia o wysokiej wartości artystycznej[5].