Historia polityczna jest uznawana za najstarszą dziedzinę nauki historycznej, a wśród jej pionierów wymienia się Tukidydesa, Edwarda Gibbona. Twórcą nowoczesnej historii politycznej był Leopold von Ranke podkreślający przede wszystkim rolę krytyki źródeł oraz postulujący potrzebę obiektywnego opisu rzeczywistości. Paradygmat stworzony przez Rankego dominował w historii politycznej do połowy XX wieku, czyniąc z niej równocześnie najważniejsza dziedzinę historiografii. Do jego przełamania przyczynił się rozwój nowych ruchów społecznych, podważających znaczenie oficjalnej polityki oraz państw narodowych i głoszących potrzebę tworzenia nowej historii politycznej poświęconej dziejom grup mniejszościowych. Równocześnie, wzrastające znaczenie szkoły Annales zmniejszyło zainteresowanie znacznej części badaczy historią polityczną i zwróciło uwagę na rolę zjawisk z zakresu tzw. "długiego trwania", przede wszystkim cykli gospodarczych i klimatycznych, przemian demograficznych i społecznych.
Agnieszka Panecka (red.):Polityka historyczna: historycy - politycy - prasa: konferencja pod honorowym patronatem Jana Nowaka-Jeziorańskiego, Pałac Raczyńskich w Warszawie, 15 grudnia 2004.Muzeum Powstania Warszawskiego,2005,s.272. ISBN83-60142-15-7.
Sławomir M. Nowinowski, Jan Pomorski, Rafał Stobiecki:Pamięć i polityka historyczna: doświadczenia Polski i jej sąsiadów.Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu,2008,s.398. ISBN83-925820-9-8.
John Milton:A Complete Collection of the Historical, Political, and Miscellaneous Works: Both English and Latin. With Som Papers Never Before Publish'd. In Three Volumes. To which is Prefix'd The Life of the Author, Containing, Besides the History of His Works, Several Extraordinary Characters of Men and Books, Sects, Parties and Opinions, Tom 2 (E-book bezpłatny).Amsterdam:1698. Brak numerów stron w książce