Historia Malty pod wpływem Królestwa Sycylii
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Malta od 1130 roku - wraz z obszarem całej wyspy Sycylii, południowej części Półwyspu Apenińskiego z Neapolem - formalnie wchodziła w skład Królestwa Sycylii, jednak znajdowała się pod ich wpływem już od 1091 roku, gdy Roger I, normański hrabia Sycylii po całkowitym odbiciu z rąk muzułmanów Emiratu Sycylii przejął również wpływy nad Maltą[1][2].
1091-1530 | |
Język urzędowy |
łacina i język sycylijski (oficjalne) |
---|---|
Stolica | |
Pierwszy władca | |
Zależne od | |
Religia dominująca |
rzymsko-katolicka |
W latach 1266–1283 w posiadaniu Andegawenów, przepędzonych przez flotę aragońską[3]. W 1479 r. Malta i Sycylia formalnie przeszły pod władzę Korony Aragonii, wydany w 1492 r. Edykt z Alhambry zmusił wszystkich Żydów do opuszczenia wysp maltańskich[4].
W czasach, gdy Malta była częścią Królestwa Sycylii, najbardziej prestiżowymi językami na wyspach maltańskich były łacina i język sycylijski. Rodzimy, dopiero wówczas powstający język maltański był przede wszystkim językiem mówionym, używanym przez zwykłych ludzi, nie był używany w kontaktach oficjalnych.