Loading AI tools
meksykański piłkarz Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hirving Rodrigo „Chucky” Lozano Bahena (ur. 30 lipca 1995 w mieście Meksyk) – meksykański piłkarz występujący na pozycji skrzydłowego, reprezentant Meksyku, od 2023 roku zawodnik holenderskiego PSV.
Pełne imię i nazwisko |
Hirving Rodrigo Lozano Bahena | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
30 lipca 1995 | ||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
175 cm | ||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||
Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||
Klub | |||||||||||||||||||||||||
Numer w klubie |
27 | ||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[infobox 1] | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna[infobox 2] | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
|
Lozano przyszedł na świat w dzielnicy Coyoacán stołecznego miasta Meksyk jako syn Jesúsa Lozano[1]. Swoje imię otrzymał wskutek błędu urzędnika, który przez pomyłkę zarejestrował noworodka jako Hirving zamiast wybranego przez rodziców dziecka imienia Irving[2]. Posiada młodszego brata, Bryana Mauricio (ur. 1997), który również jest piłkarzem (występuje w juniorach klubu Pumas UNAM)[3]. Wychowywał się w ubogiej rodzinie i w młodym wieku rozpoczynał treningi piłkarskie za sprawą swojego ojca i wuja, którzy byli wielkimi fanami tej dyscypliny[2]. Jako dziecko trenował w zespołach juniorskich klubu Pumas UNAM w jednej ze stołecznych dzielnic Pedregal[3]. Kibicował drużynie Chivas de Guadalajara, zaś podczas gry starał się naśladować swoich piłkarskich idoli – Damiána Álvareza i Cristiano Ronaldo[4].
W wieku jedenastu lat Lozano podczas krajowej olimpiady został zauważony przez wysłanników klubu CF Pachuca, posiadającego jedną z najlepszych akademii juniorskich w Meksyku. Po konsultacji z rodziną zdecydował się na przenosiny do tej ekipy, co wiązało się z samotną przeprowadzką do miasta Pachuca i zamieszkaniem w klubowym internacie[2]. W akademii młodzieżowej Pachuki przeszedł przez wszystkie szczeble wiekowe; występował między innymi w lidze do lat piętnastu (10 meczów/0 goli), siedemnastu (38 meczów/12 goli), dwudziestu (15 meczów/0 goli) oraz trzecioligowych rezerwach klubu – Titanes de Tulancingo (4 mecze/1 gol). Dwukrotnie wywalczył mistrzostwo Meksyku w kategorii do lat siedemnastu. W międzyczasie brał udział w wielu międzynarodowych turniejach juniorskich na całym świecie, między innymi w Japonii i Anglii. Podczas pobytu w Pachuce wraz ze swoim kolegą klubowym Rodolfo Pizarro studiował również wychowanie fizyczne na współpracującej z jego klubem placówce Universidad del Fútbol y Ciencias del Deporte[2].
Do treningów seniorskiej drużyny Lozano został włączony jako siedemnastolatek przez trenera Gabriela Caballero, swojego byłego opiekuna z kategorii wiekowej do lat dwudziestu[4]. Pierwszy mecz w dorosłym zespole Pachuki rozegrał jednak już za kadencji szkoleniowca Enrique Mezy, 15 stycznia 2014 w zremisowanym 1:1 spotkaniu z drugoligowym Cruz Azul Hidalgo w rozgrywkach krajowego pucharu (Copa MX), spędzając na boisku pełne 90 minut[5]. W lidze meksykańskiej (Liga MX) zadebiutował natomiast 8 lutego tego samego roku w meczu z krajowym gigantem – Américą na Estadio Azteca. Pojawił się wówczas na placu gry w 83. minucie przy bezbramkowym wyniku, zmieniając Jürgena Damma, a już w 88. minucie po indywidualnym rajdzie zdobył swojego premierowego gola w zawodowej karierze, dzięki któremu Pachuca wygrała to spotkanie 1:0[6].
Bezpośrednio po tym Lozano – występujący wówczas z numerem 70 na koszulce – zaczął notować regularne występy w pierwszym zespole. Pierwszą czerwoną kartkę w karierze otrzymał 29 marca tego samego roku za brutalny faul na Adriánie Cortésie w 68. minucie ligowej konfrontacji z Veracruz (1:3)[7]. Początkowo pełnił wyłącznie rolę rezerwowego, pojawiając się na boiskach w drugiej połowie, lecz pod koniec kwietnia 2014 wygrał rywalizację o miejsce w składzie z kolumbijskim skrzydłowym Johnem Pajoyem. Mimo młodego wieku został podstawowym piłkarzem Pachuki, tworząc siłę ofensywną ekipy wraz z graczami takimi jak Enner Valencia czy Jürgen Damm. W swoim debiutanckim, wiosennym sezonie Clausura 2014 wywalczył z ekipą Enrique Mezy tytuł wicemistrza Meksyku, przegrywając w dwumeczu finałowym z Leónem po dogrywce łącznym wynikiem 3:4 (3:2, 0:2)[8]. Sam zebrał jednak za swoje występy bardzo udane recenzje – zdobył gola w pierwszym meczu finałowym[9], zaczął być uznawany za jednego z najbardziej utalentowanych piłkarzy w kraju, a magazyn „Récord” w swoim plebiscycie uhonorował go nagrodą dla odkrycia sezonu[10].
W kolejnym sezonie Lozano (który zmienił numer na koszulce na 8) wziął udział w pierwszym międzynarodowym turnieju w seniorskiej karierze – Lidze Mistrzów CONCACAF. Już w swoim debiucie w tych rozgrywkach, 6 sierpnia 2014 w pojedynku z honduraskim Realem España (4:1), wpisał się na listę strzelców[11] (Pachuca odpadła ostatecznie z tamtej edycji w ćwierćfinale, przegrywając z kanadyjskim Montreal Impact[12]). Kilka tygodni później, 30 sierpnia w wyjazdowym meczu ligowym z Leónem (2:1), zdobył dwie bramki po strzałach z dystansu; został wówczas wybrany przez serwis MedioTiempo na piłkarza siódmej kolejki, a jego pierwszy gol został uznany za najładniejsze trafienie tygodnia w lidze[13].
Wraz z końcem 2014 roku Lozano udał się na zgrupowanie młodzieżowej reprezentacji przed mistrzostwami Ameryki Północnej, wskutek czego ominęła go większa część okresu przygotowawczego do sezonu pod okiem nowego trenera Pachuki – Diego Alonso. Mimo to od razu po powrocie do klubu znalazł swoje miejsce w systemie gry urugwajskiego szkoleniowca; jako skrzydłowy w taktyce 4–3–3 miał niepodważalną pozycję w wyjściowej jedenastce[14]. Alonso określił go wówczas „fundamentalnym zawodnikiem zespołu”[15], zaś świetne występy dziewiętnastolatka zaowocowały zainteresowaniem ze strony klubów angielskich i holenderskich – w maju 2015 formalną ofertę kupna Lozano złożył zespół PSV Eindhoven, odrzuconą jednak przez Pachucę[16]. W listopadzie tego samego roku znalazł się na ogłaszanej corocznie przez brytyjski dziennik The Guardian liście pięćdziesięciu największych talentów światowego futbolu[17].
Pierwszego w dorosłej karierze hat tricka Lozano strzelił 19 marca 2016 w ligowej konfrontacji z Veracruz (6:0)[18]. Podczas wiosennego sezonu Clausura 2016 jako lewoskrzydłowy stworzył ofensywny tercet drużyny z napastnikiem Franco Jarą i prawym skrzydłowym Jonathanem Urretaviscayą oraz wywalczył z Pachucą pierwsze w swojej karierze mistrzostwo Meksyku. Sam walnie przyczynił się do tego sukcesu – wystąpił we wszystkich dwudziestu trzech meczach rozgrywek (w każdym z nich w wyjściowym składzie) i strzelił osiem bramek, w tym jedną w doliczonym czasie gry półfinałowego pojedynku z Leónem (2:1), która dała Pachuce awans do finału[19]. Rozegrał również pełne 90 minut w każdym z obydwóch spotkań finałowych z Monterrey (1:0, 1:1)[20]. Został wybrany przez władze rozgrywek do najlepszej jedenastki sezonu[21] oraz triumfował w oficjalnym głosowaniu na najlepszego ofensywnego pomocnika ligi, otrzymując 57% głosów (jego konkurent Edwin Cardona dostał 43%)[22].
W kwietniu 2016 Lozano przedłużył kontrakt z Pachucą o kolejne cztery lata; w umowie została zapisana klauzula odstępnego w wysokości dwudziestu milionów dolarów[23]. Już dwa miesiące później brytyjski dziennik „The Sun” doniósł o zainteresowaniu zawodnikiem ze strony Manchesteru United, a negocjacje z angielskim gigantem potwierdził także Andrés Fassi – wiceprezydent zarządu Pachuki[24]. Sam gracz zadeklarował natomiast chęć skupienia się na nadchodzących turniejach reprezentacyjnych, niż ewentualnym transferze[25].
Lozano jako nastolatek reprezentował barwy narodowe w kilku kategoriach wiekowych. Na przełomie lipca i sierpnia 2013 wraz z prowadzoną przez szkoleniowca Mario Arteagę reprezentacją Meksyku do lat osiemnastu wziął udział w irlandzkim turnieju juniorskim Milk Cup. Jego kadra triumfowała wówczas w tych rozgrywkach, pokonując w finale gospodarza – Irlandię Północną (2:1), zaś on sam strzelił w tym meczu decydującego o zwycięstwie gola[26].
W grudniu 2014 Lozano został powołany przez Sergio Almaguera do reprezentacji Meksyku U-20 na rozgrywane miesiąc później Mistrzostwa Ameryki Północnej U-20[27]. Na jamajskich boiskach był kluczowym zawodnikiem drużyny i wystąpił wówczas w pięciu z sześciu możliwych spotkań, we wszystkich w wyjściowym składzie, pięciokrotnie wpisując się na listę strzelców – zdobył dwa gole w meczu z Kubą (9:1)[28] oraz po jednym z Kanadą (2:0)[29], Hondurasem (3:0)[30] i z rzutu karnego z Salwadorem (3:1)[31]. Meksykanie triumfowali wówczas w tych rozgrywkach, pokonując w finale po rzutach karnych Panamę (1:1, 4:2 k.)[32], zaś Lozano wspólnie z Romainem Gallem został królem strzelców turnieju, otrzymując nagrodę Złotego Buta i znalazł się w ogłoszonej przez CONCACAF najlepszej jedenastce mistrzostw[33].
W maju 2015 Lozano znalazł się w ogłoszonym przez Almaguera składzie młodzieżowej reprezentacji na Mistrzostwa Świata U-20 w Nowej Zelandii[34]. Podczas mundialu pełnił rolę podstawowego zawodnika formacji ofensywnej, rozgrywając wszystkie trzy spotkania w pełnym wymiarze czasowym i strzelił otwierającego wynik gola w konfrontacji fazy grupowej z Urugwajem (2:1)[35]. Było to jednak jedyne zwycięstwo jego kadry na tym turnieju; Meksykanie, mimo sporych oczekiwań, w pozostałych spotkaniach niespodziewanie przegrali z Mali (0:2)[36] i Serbią (0:2)[37] i zajęli ostatnie, czwarte miejsce w grupie, odpadając z rozgrywek. Kiepski występ drużyny na młodzieżowym mundialu został przyjęty w kraju jako wielkie rozczarowanie[38].
W październiku 2015 Lozano, jako zawodnik reprezentacji Meksyku U-23 prowadzonej przez Raúla Gutiérreza, wziął udział w północnoamerykańskim turnieju kwalifikacyjnym do Igrzysk Olimpijskich w Rio de Janeiro[39]. Wystąpił wówczas we wszystkich pięciu konfrontacjach (z czego w trzech w wyjściowym składzie) zdobywając bramkę w półfinale z Kanadą (2:0)[40]. Meksykanie triumfowali w eliminacjach po pokonaniu w finałowym meczu Hondurasu (2:0)[41], a on sam znalazł się w najlepszej jedenastce rozgrywek i został wybrany przez CONCACAF najlepszym piłkarzem turnieju[42].
W lipcu 2016 Lozano znalazł się w powołanej przez Gutiérreza kadrze na Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro[43]. Na męskim turnieju piłkarskim rozegrał wszystkie trzy spotkania – w pierwszym składzie na lewym skrzydle z Niemcami[44] (2:2) i Fidżi (5:1)[45] oraz jako rezerwowy z Koreą Płd. (0:1). Meksykańscy piłkarze – broniący wówczas tytułu mistrzów olimpijskich sprzed czterech lat – spisali się znacząco poniżej oczekiwań i zakończyli swój udział w rozgrywkach na fazie grupowej[46].
W czerwcu 2015 Lozano został powołany przez selekcjonera Miguela Herrerę do szerokiego składu drużyny narodowej na Złoty Puchar CONCACAF, jednak ze względu na występ na młodzieżowych mistrzostwach świata nie znalazł się w ostatecznej kadrze na turniej i wraz z jedenastoma innymi zawodnikami został przeniesiony na listę rezerwową[47].
W lutym 2016 dwudziestoletni Lozano otrzymał pierwsze powołanie do seniorskiej reprezentacji Meksyku od kolumbijskiego selekcjonera Juana Carlosa Osorio[48]. Zadebiutował w niej 10 lutego 2016 w wygranym 2:0 meczu towarzyskim z Senegalem, rozegranym na Marlins Park w Miami, kiedy to meksykańska kadra wystąpiła w krajowym składzie. Rozegrał wówczas na placu gry pełne 90 minut, notując asystę przy golu swojego klubowego kolegi Rodolfo Pizarro, zaś po spotkaniu Osorio określił go jako „zawodnika o niesamowitym potencjale”[49]. Pierwszego gola w dorosłej reprezentacji strzelił już w kolejnym występie, 25 marca 2016 w wygranym 3:0 spotkaniu z Kanadą na BC Place Stadium w Vancouver, w ramach eliminacji do Mistrzostw Świata w Rosji. W 39. minucie podwyższył wówczas prowadzenie Meksyku do dwóch bramek[50].
W maju 2016 Lozano został powołany na jubileuszową, rozgrywaną w Stanach Zjednoczonych edycję turnieju Copa América[25]. Przed rozpoczęciem imprezy był typowany przez media na zastępcę Giovaniego dos Santosa, który zrezygnował z udziału w rozgrywkach[51]. Na samym turnieju wystąpił we wszystkich możliwych czterech spotkaniach, spisując się przeciętnie – początkowo po wejściu z ławki w meczach grupowych z Urugwajem (3:1)[52] i Jamajką (2:0)[53], a następnie w pierwszym składzie z Wenezuelą (1:1)[54] i ćwierćfinale z Chile (0:7). Po ostatnim z wymienionych, kompromitującym dla Meksykanów meczu, podopieczni Osorio zakończyli udział w rozgrywkach[55].
Klub | Sezon | Liga | Liga | Puchar kraju | Kontynentalne | Inne | Suma | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | |||
CF Pachuca | 2013/2014 | Liga MX | 16 | 2 | 8 | 3 | — | — | 24 | 5 | ||
2014/2015 | 35 | 7 | — | 5 | 1 | — | 40 | 8 | ||||
2015/2016 | 40 | 12 | 7 | 0 | — | 1 | 0 | 48 | 12 | |||
2016/2017 | 29 | 10 | — | 8 | 8 | — | 37 | 18 | ||||
Ogólnie | 120 | 31 | 15 | 3 | 13 | 9 | 1 | 0 | 149 | 43 | ||
PSV Eindhoven | 2017/2018 | Eredivisie | 29 | 17 | 3 | 2 | 2 | 0 | — | 34 | 18 | |
2018/2019 | 30 | 17 | 1 | 0 | 8 | 4 | 1 | 0 | 40 | 21 | ||
2019/2020 | 1 | 0 | 1 | 0 | 3 | 0 | 1 | 0 | 5 | 0 | ||
Ogólnie | 60 | 34 | 5 | 2 | 13 | 4 | 2 | 0 | 79 | 40 | ||
SSC Napoli | 2019/2020 | Serie A | 26 | 4 | 1 | 0 | 7 | 1 | — | 34 | 5 | |
2020/2021 | 32 | 11 | 4 | 3 | 6 | 1 | 1 | 0 | 43 | 15 | ||
2021/2022 | 30 | 5 | 1 | 0 | 6 | 1 | — | 37 | 6 | |||
2022/2023 | 21 | 3 | 0 | 0 | 5 | 1 | — | 26 | 4 | |||
Ogólnie | 109 | 23 | 6 | 3 | 24 | 4 | 1 | 0 | 140 | 30 | ||
Ogólnie w karierze | 289 | 88 | 25 | 8 | 50 | 17 | 4 | 0 | 368 | 113 |
Reprezentacja | Rok | Mecze | Bramki |
---|---|---|---|
Meksyk | 2016 | 12 | 1 |
2017 | 12 | 6 | |
2018 | 10 | 1 | |
2019 | 5 | 2 | |
2020 | 2 | 1 | |
2021 | 12 | 4 | |
2022 | 10 | 1 | |
Ogólnie | 63 | 16 |
Lozano jest prawonożnym, szybkim graczem, obdarzonym ponadprzeciętną techniką, kreatywnością i instynktem strzeleckim[10]. W akademii juniorskiej Pachuki grał głównie jako prawy pomocnik lub prawy skrzydłowy, lecz aktualnie z powodzeniem może występować na obu skrzydłach[56]. Zdarzało mu się również notować występy na pozycji ofensywnego pomocnika, zaraz za plecami atakujących. Ze względu na swoją ruchliwość, wymienność pozycji i charakterystyczne zejście z piłką ze skrzydła jest trudny do upilnowania przez obrońców drużyny przeciwnej, dysponuje także dobrym dośrodkowaniem[57]. Włoski portal Tuttomercato porównał jego styl gry do Alexisa Sáncheza[58]. Często określany przez media jako „perła” meksykańskiego futbolu[59].
Lozano od dzieciństwa nosi przydomek „Chucky”, który został mu nadany przez jednego z kolegów z akademii juniorskiej CF Pachuca. Pseudonim nawiązuje do znanej z serii horrorów Laleczki Chucky, gdyż podczas pobytu w klubowym internacie nastoletni zawodnik zwykł straszyć swoich rówieśników, wchodząc nocą pod łóżko w swoim pokoju[4].
Lozano już jako nastolatek wziął ślub ze swoją narzeczoną Patricią. W wieku osiemnastu lat po raz pierwszy został ojcem; 27 stycznia 2014 przyszła na świat jego córka Daniela[3].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.