Hiperdźwięki
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Hiperdźwięki – dźwięki o bardzo wysokich częstotliwościach (większych niż 100 MHz[1], 1 GHz[2][3] lub 10 GHz[4]).
W ośrodku złożonym ze słabo oddziałujących cząstek, jakimi są gazy, mogą rozchodzić się tylko fale sprężyste o długości większej od odległości między cząsteczkami, dlatego hiperdźwięki mogą rozchodzić się jedynie w kryształach.
Dla fal dźwiękowych o tak dużej częstotliwości ich długość jest porównywalna z długością fal świetlnych, co sprawia, że światło ulega rozproszeniu na niejednorodnościach ośrodka wywołanych rozchodzeniem się fali sprężystej (fononach).